Tekst źródłowy strony 15.04.1961 - Cracovia - Górnik Zabrze 2:3

{{Mecz
 | data                      = 15 kwietnia 1961 (sobota), godzina 15:45
 | rozgrywki_i_sezon         = [[Sezon 1961|1. liga 1961]]
 | runda                     = 4. kolejka
 | drużyna1                  = [[Cracovia]]
 | herbdruzyna1              = {{Herb|nazwaklubu = Cracovia}}
 | wynik                     = 2:3
 | wynik_poszczegolne_czesci = (1:1)
 | drużyna2                  = {{Górnik}}
 | herbdruzyna2              = 
 | miejsce                   = Kraków
 | sędzia                    = Antoni Gorączniak (Poznań)
 | widzów                    = 35 000
 | czas_gry                  = 
 | gol1                      = Ankus 4<br /><br /><br /><br />Pietrasiński 89 k
 | stan                      = 1:0<br />1:1<br />1:2<br />1:3<br />2:3
 | gol2                      = <br />Pol 16<br />Jankowski 62<br />Jankowski 65
 | żółtekartki1              = 
 | żółtekartki2              = 
 | czerwonekartki1           = 
 | czerwonekartki2           = 
 | sklad1                    = Leopold Michno<br />Roman Durniok<br />Antoni Konopelski<br />Stanisław Szymczyk<br />Zygmunt Malarz<br />[[Waldemar Jarczyk]]<br />[[Krzysztof Hausner]]<br />Jerzy Ankus<br />[[Edward Pietrasiński]]<br />Jerzy Suder (46 Jan Frasek)<br />[[Janusz Kowalik]]
 | sklad2                    = [[Hubert Kostka]] (79 [[Joachim Szołtysek]])<br />[[Stefan Florenski]]<br />[[Stanisław Oślizło]]<br />[[Antoni Franosz]]<br />[[Ginter Gawlik]]<br />[[Jan Kowalski]]<br />[[Edward Olszówka]]<br />[[Jerzy Musiałek]]<br />[[Edward Jankowski]]<br />[[Ernest Pol]]<br />[[Roman Lentner]]
 | trener1                   = [[Michał Matyas]]
 | trener2                   = [[Augustyn Dziwisz]]
}}

== Relacje ==

=== Sport ===

''Ciężka przeprawa wicelidera tabeli''

Jeszcze nigdy wynik 2:3 nie był tak wiernym wykładnikiem sił, jak w meczu Cracovia – Górnik. To nieważne, że rezultat ten ustalono w ostatniej minucie meczu, przy czym ostanie słowo należało do biało-czerwonych, którzy zdobyli drugą bramkę przez Pietrasińskiego z rzutu karnego – ważne natomiast jest to, że w ten sposób zaznaczona została jakaś „sprawiedliwość”. Doświadczeni piłkarze z Zabrza zaskoczeni zostali młodzieńczym zrywem gospodarzy, ich bojowością i wolą walki, popartymi stale pokaźnym zasobem umiejętności technicznych. Przez godzinę ton nadawali grze bohaterzy z Portugalii, a specjalnie Kowalik. Mijał on ze swobodą i w eleganckim stylu Gawlika i Floreńskiego, wygrywał pojedynki z podwójną asystą przeciwnika, centrował i strzelał. Lewoskrzydłowy Cracovii już w pierwszym swoim rajdzie w 3 minucie wygrał pojedynek Floreńskim i tak idealnie przekazał piłkę koledze, że Ankus dopełnił tylko formalności, umieszczając ją z 3-metrowej odległości w siatce Górnika. W 3 minuty później również po akcji Kowalika Suder znalazł się z piłką oko w oko z Kostką na 5-6 metrów od bramki Górnika i gdyby wówczas nie trafił w bramkarza, losy spotkania mogłyby się inaczej potoczyć. Było dużym błędem ze strony Pietrasińskiego, jako kierownika napadu Cracovii oraz pomocników biało-czerwonych, że systematycznie zmniejszali oni zatrudnienie skrzydłowych i zaczęli z jakimś dziwnym uporem „skręcać grę” do przestrzeni na środku pola. To sprawiło, że akcje ofensywne Cracovii traciły na rozmachu i… skuteczności. Niemal równocześnie z „małą grą” Cracovii zaczął Górnik przechodzić do przeciwnatarcia, Gawlik i Kowalski pilnujący przedtem jak oka w głowie Kowalika i Hausnera, mogli już poświęcić się grze konstruktywnej, a Pohl czy Jankowski nie potrzebowali zbyt głęboko wracać do tyłu po piłki. W 16 min. Gawlik rozpoczął akcję niemal w pobliżu swojej bramki, przekazując szybko piłkę Olszówce, który znów klasycznie wystawił Pohla w uliczkę. Zabrski bombardier dopadł piłki przed nadbiegającymi Malarzem i Szymczykiem i huknął w samo okienko zdobywając wyrównanie. Dodało ono z miejsca tyle animuszu górnikom, ile odjęło Cracovii. W tym okresie jednak biało-czerwoni byli dalecy od myśli zrezygnowania z walki. Wprost przeciwnie: z miejsce narzucili szybsze tempo i nadal często gościli pod bramką gości. Jednakże dokonanie wyłomu na środku pola było zadaniem ponad siły Pietrasińskiego, Ankusa czy Sudera, a strzałami z dalszej odległości oddanymi m.in. przez Malarza, Hausnera i Kowalika, bramkarz Górnika nie dał się zaskoczyć. Dopiero po godzinie gry pod wpływem energicznych uderzeń Górnika zaczęły co raz bardziej trzeszczeć linie obronne Cracovii. W dodatku Durniok popełnił rażący błąd i Jankowskiemu nie pozostało nic innego, jak z najbliższej odległości ostro strzelić do bramki obok bezradnego już Michny. W 3 min. później, obrońca Cracovii zwlekając z wybiciem łatwej piłki, kiedy Michno leżał na ziemi, ułatwił Jankowskiemu wpisanie się po raz drugi na listę zdobywców bramek. Wynik meczu został w ten sposób rozstrzygnięty. Mając dwie bramki przewagi, Górnicy umiejętnie zwalniali grę, pozwalając od czasu do czasu dojść do głosu przeciwnikowi. Na 2 minuty przed końcem, kiedy miejsce Kostki zajął Szołtysek, jeden z ataków Cracovii powstrzymał Franosz nieprzepisowo na polu karnym. Jedenastkę, podyktowaną za to przewinienie wyegzekwował pewnie Pietrasiński. Tak jak wynik meczu odzwierciedla układ sił, tak noty oddają wartość poszczególnych piłkarzy. W drużynie zabrskiej różnica pomiędzy najlepszymi, a resztą zawodników jest niewielka, natomiast w zespole Cracovii jest ona wprost jaskrawa. Świadczy to wymownie o wyrównaniu drużyny Górnika i stanowi jedno ze źródeł ich kolejnego sukcesu.

''Stanisław Habzda, Sport nr 44, 16 kwietnia 1961''

[[Kategoria:Cracovia|1L1961.04.15]]
[[Kategoria:Mecze w ekstraklasie w sezonie 1961|1961.04.15]]