Tekst źródłowy strony 1969 - Tournée po Ameryce Południowej i Środkowej

W 1969 roku zabrzanie po raz kolejny w przerwie między rozgrywkami udali się na tournée po Ameryce Południowej i Środkowej. W trakcie 46 dni spędzonych zagranicą zespół rozegrał 13 spotkań towarzyskich: 6 w Kolumbii, 3 w Ekwadorze i 4 w Kostaryce. Pierwsze trzy mecze w Kolumbii rozgrywane były o Puchar Bogoty, ale po wygranej i dwóch remisach zabrzanie zajęli w tym mini-turnieju drugie miejsce.

Prezes klubu [[Eryk Wyra|Eryk Wyra]] opiekę nad zespołem podczas zagranicznego pobytu przekazał dyrektorowi Zabrzańskiego Zjednoczenia Przemysłu Węglowego, a zarazem przewodniczącemu Rady Opiekuńczej Klubu – mgr inż. Ludwikowi Jaworskiemu. Jak można przeczytać w klubowych kronikach z roku 1969, siedemnastu zawodników pod wodzą trenera [[Géza Kalocsay|Gézy Kalocsaya]] wyjechało do Ameryki w nowych garniturach z klubowymi emblematami. – ''Chcemy powtórzyć wyniki z ubiegłego roku i pragniemy godnie reprezentować polski futbol'' – mówił [[Stanisław Oślizło|Stanisław Oślizło]] przed wyjazdem. Do Bogoty, stolicy Kolumbii, Górnik Zabrze podróżował przez Paryż, Londyn, Wyspy Bahama i Miami. W skład delegacji wchodzili: wspomniany wcześniej Ludwik Jaworski, przewodniczący wydziału ligi PZPN – Bolesław Górnicki oraz trener [[Géza Kalocsay|Géza Kalocsay]], doktor zespołu Franciszek Pilch i zawodnicy.

'''Kadra Górnika Zabrze na tournée po Ameryce Południowej i Środkowej w 1969 roku:'''

[[Rainer Kuchta|Rainer Kuchta]], [[Erwin Wilczek|Erwin Wilczek]], [[Stefan Florenski|Stefan Florenski]], [[Roman Lentner|Roman Lentner]], [[Henryk Latocha|Henryk Latocha]], [[Alfred Olek|Alfred Olek]], [[Alojzy Deja|Alojzy Deja]], [[Włodzimierz Lubański|Włodzimierz Lubański]], [[Hubert Kostka|Hubert Kostka]], [[Romuald Poloczek|Romuald Poloczek]], [[Jerzy Wilim|Jerzy Wilim]], [[Hubert Skowronek|Hubert Skowronek]], [[Zygfryd Szołtysik|Zygfryd Szołtysik]], [[Jerzy Musiałek|Jerzy Musiałek]], [[Jan Gomola|Jan Gomola]], [[Jerzy Gorgoń|Jerzy Gorgoń]], [[Stanisław Oślizło|Stanisław Oślizło]]

== [[12.01.1969 - Santa Fe - Górnik Zabrze 0:2]] (0:1) ==

12.01.1969 (Kolumbia)<br>
'''Górnik Zabrze – Santa Fe 2:0 (1:0)<br>'''
1:0 – [[Włodzimierz Lubański|Lubański]] 23'<br>
2:0 – [[Włodzimierz Lubański|Lubański]] 56'<br><br>
'''Górnik:''' [[Jan Gomola|Gomola]] – [[Rainer Kuchta|Kuchta]], [[Stefan Florenski|Florenski]], [[Stanisław Oślizło|Oślizło]], [[Henryk Latocha|Latocha]] – [[Alfred Olek|Olek]], [[Erwin Wilczek|Wilczek]], [[Alojzy Deja|Deja]] – [[Zygfryd Szołtysik|Szołtysik]], [[Włodzimierz Lubański|Lubański]], [[Jerzy Musiałek|Musiałek]] ([[Roman Lentner|Lentner]])<br>
'''Santa Fe:''' Ovajero – Carion, Llanos, Maya, Galeano – Retat (Valtinho), Basilico, Pipco – Canon, Pospiti (Klinger), Vasquez<br>
'''Sędzia:''' Canesca (Chile)<br>
'''Widzów:''' 25 000<br><br>

Ulewny deszcz jaki towarzyszył meczowi w pierwszej połowie nie przeszkodził górnikom w zrealizowaniu swych planów taktycznych. Przejęli oni z miejsca inicjatywę, dyktując tempo i narzucając Kolumbijczykom własny styl gry. Zabrzanie stosowali na przemian w zależności od sytuacji raz krótkie, raz długie podania. Piłkarzom Santa Fe styl taki wybitnie nie odpowiadał. Szczególnie kłopoty sprawiały im prostopadłe, zaskakujące podania z zastosowaniem pozycyjnych zmian. Nie mogli się w tym absolutnie połapać. Walczyli ambitnie, ale przewaga Górnika rosła z minuty na minutę. Była to przede wszystkim  zasługa [[Zygfryd Szołtysik|Szołtysika]], [[Alfred Olek|Olka]] i [[Alojzy Deja|Dei]]. Zawodnicy ci całkowicie opanowali środkową strefę boiska z której raz po raz inicjowali akcje zaczepne.
Pierwszą bramkę dla zabrzan zdobył w 23 min. [[Włodzimierz Lubański|Lubański]]. Strzelcem drugiej był również Włodek. Uzyskał ją po przerwie, w 56 min.
[[Włodzimierz Lubański|Lubański]], [[Zygfryd Szołtysik|Szołtysik]] oraz [[Alfred Olek|Olek]] byli najlepszymi zawodnikami drużyny polskiej. Wyrazy uznania należą się jednak wszystkim piłkarzom Górnika. Zdobywca Pucharu Polski rozegrał doskonały mecz, nie mając w swych szeregach słabego punktu.
Warto przypomnieć, że w ubiegłorocznym turnieju w Bogocie zabrzanie wygrali z Santa Fe 3:1<br>
''Źródło: Sport, 15 stycznia 1969''

== [[17.01.1969 - CD Los Millonarios - Górnik Zabrze 2:2]] ==

17.01.1969 (Kolumbia)<br>
'''Górnik Zabrze – Millonarios Bogota 2:2<br>'''
Bramki dla Górnika: [[Jerzy Wilim|Wilim]]

Piłkarzom Górnika nie udało się w drugim występie w Kolumbii powtórzyć wyniku jaki uzyskał z Millonarios w lipcu ub. roku (5:0)! Tym razem zabrzanie musieli się zadowolić remisem 2:2. Rezultat nie jest na pewno zły. Oczekiwaliśmy jednak, że po świetnym występie przeciwko Santa Fe górnicy dadzą też sobie radę z jedenastką "milionerów". Niestety, napastnicy nie wykorzystali kilku dogodnych pozycji w ostatniej fazie spotkania i w rezultacie Górnik "tylko" zremisował. Bliższych szczegółów spotkania nie znamy. Prezentujemy więc tylko jego fragment przekazany przez telefoto...<br>
''Źródło: Sport, 20 stycznia 1969''

== [[19.01.1969 - Węgry (reprezentacja olimpijska) - Górnik Zabrze 2:2]] (0:1)==

19.01.1969 (Kolumbia)<br>
'''Górnik Zabrze – Węgry 2:2 (1:0)'''<br>
1:0 – [[Alojzy Deja|Deja]] 12'<br>
1:1 – Szoeke 70'<br>
2:1 – [[Zygfryd Szołtysik|Szołtysik]] 73'<br>
2:2 – Szurgent 86'<br>

'''Górnik:''' [[Jan Gomola|Gomola]] – [[Rainer Kuchta|Kuchta]], [[Stanisław Oślizło|Oślizło]], [[Stefan Florenski|Florenski]], [[Jerzy Gorgoń|Gorgoń]], [[Henryk Latocha|Latocha]], [[Erwin Wilczek|Wilczek]], [[Alojzy Deja|Deja]], [[Zygfryd Szołtysik|Szołtysik]], [[Włodzimierz Lubański|Lubański]], [[Jerzy Wilim|Wilim]]<br>
'''Węgry:''' Szentmihalyi, Kaposta, Meszoely (Olah), L.Dunai, Bankuti, Szalai, Menczel, Szoeke, Branikovits, Szurgent, Juhasz

Któż może znać lepiej zalety i wady węgierskiego futbolu od dr [[Géza Kalocsay|Gezy Kalocsaia]]? Opiekun Górnika pilnie obserwował jedenastkę trenera Janosa Palfaia w jej zwycięskich spotkaniach z Millonarios (2:0) i Santa Fe (5:2). W wyniku tych obserwacji podjął decyzję: gramy z maksymalną ostrożnością, asekurujemy bramkę, by powstrzymać huraganowe ataki przeciwnika, a kiedy znajdziemy się w posiadaniu piłki, nacieramy czwórką i piątką zawodników. [[Stanisław Oślizło|Ośliźle]] powierzył [[Géza Kalocsay|Kalocsai]] rolę wymiatacza, a czwórkę obrońców tworzyli: [[Rainer Kuchta|Kuchta]], [[Stefan Florenski|Florenski]], [[Jerzy Gorgoń|Gorgoń]] i [[Henryk Latocha|Latocha]]. [[Erwin Wilczek|Wilczek]], [[Alojzy Deja|Deja]] i [[Zygfryd Szołtysik|Szołtysik]] otrzymali zadanie opanowania środka pola i wspierania wysunięte do przodu żądła - [[Włodzimierz Lubański|Lubańskiego]] i [[Jerzy Wilim|Wilima]].<br>
Była to, jak wykazały już pierwsze minuty, najbardziej słuszna taktyka. Węgrzy bowiem natarli z ogromną pasją, ich napastnicy bez przerwy "krążyli" w okolicach bramki [[Jan Gomola|Gomoli]], ale niewiele umieli wskórać. Zabrski mur okazał się monolitem, w którym trudno było znaleźć chociażby małą szczelinę.
W okresie kiedy defensywa Polaków toczyła heroiczne boje z szybkimi i świetnie wyszkolonymi zawodnikami Madziarów, którym z odsieczą śpieszył ofensywnie grający obrońca Kaposta - [[Alojzy Deja|Deja]] zdobył prowadzenie. W 12 min. [[Włodzimierz Lubański|Lubański]] wymanewrował dwu obrońców, dostrzegł wychodzącego na wolną pozycję [[Alojzy Deja|Deję]] i młody pomocnik strzałem z 12 metrów strzelił w górny róg.<br>
Publiczność, która wcześniej oklaskiwała techniczne fajerwerki w wykonaniu Szoeke, Branikovitsa i Dunaia, teraz zmieniła obiekt sympatii. Brawa przeznaczyła dla dojrzałości taktycznej górników i ich skutecznej gry w obronie oraz kontratakach. Okazji do nagradzania dojrzałej gry zabrzan miała w pierwszej połowie sporo. Wprawdzie optycznie w dalszym ciągu przeważali Węgrzy, ale każda kontra w wykonaniu [[Włodzimierz Lubański|Lubańskiego]] i [[Jerzy Wilim|Wilima]] wytwarzała w ich linii obronnej znacznie więcej zamieszania niż stała przewaga Madziarów.<br>
W przerwie nad Bogotą przeszła ulewa. Jeszcze przez pierwszy kwadrans drugiej części dawała się we znaki zarówno piłkarzom jak i kibicom. Ale najbardziej jej skutki odczuwał [[Jan Gomola|Gomola]]. Najpierw brawurowo obronił strzał Branikovitsa, później sparował "dobitkę" i... nie podniósł się z ziemi. W ekipie zabrzan zapanowała ogromna konsternacja. [[Jan Gomola|Gomolę]] zniesiono z boiska i przez kilka minut zastanawiano się, kto ma zająć jego miejsce. Z odsieczą pośpieszyli działacze Millonarios i... rezerwowy bramkarz tego klubu przywdział dres Górnika. Spisywał się nie najgorzej, ale do klasy [[Hubert Kostka|Kostki]] i [[Jan Gomola|Gomoli]] jeszcze mu daleko. W 70. minucie skapitulował przed strzałem Szoeke z najbliższej odległości. 1:1. Górnicy zdawali sobie sprawę, że tylko zwycięstwo zapewni pierwsze miejsce w turnieju. Ruszyli więc do ataku i szybko zdobyli ponownie prowadzenie. Jego autorem był [[Zygfryd Szołtysik|Szołtysik]], który kapitalnie strzelił z 30 metrów. Piłka trafiła jeszcze po drodze w nogę Olaha i zmylony Szentmihalyi nie miał żadnych szans obrony...<br>
Górnik już był w przysłowiowym "ogródku', już witał się z ogromnym pucharem (waży 10 kg). Aż do 86 minuty skutecznie odpierał desperackie ataki rywala. I właśnie na cztery minuty przed końcem padło wyrównanie. Autorem bramki był Szurgent, a jej współautorem Kaposta. Prawy obrońca zapędził się daleko do przodu, wypuścił prostopadłym podaniem Szurgenta i ten strzelił nie do obrony.<br>
Zwycięzcami turnieju została w ten sposób olimpijska reprezentacja Węgier w której szeregach aż roi się od zawodników, którzy występowali już w narodowej drużynie. Zabrzanie musieli się zadowolić drugim miejscem oraz pochlebnymi recenzjami. Komentator "El Tiempo" napisał po zakończeniu turnieju: "Węgrzy byli na pewno najbardziej efektownie grającą drużyną, ale mistrz Polski raz jeszcze potwierdził, że doskonale rozumie zasady nowoczesnego futbolu, że potrafi skutecznie bronić i groźnie kontratakować."<br>
''Źródło: Sport, 22 stycznia 1969''

== [[24.01.1969 - Kolumbia  - Górnik Zabrze 0:2]] (0:1) ==

24.01.1969 (Kolumbia)<br>
'''Górnik Zabrze – Kolumbia 2:0 (1:0)'''<br>
1:0 – [[Alojzy Deja|Deja]] 31'<br>
2:0 – [[Zygfryd Szołtysik|Szołtysik]] 54'<br>

'''Górnik:''' [[Jan Gomola|Gomola]] – [[Rainer Kuchta|Kuchta]], [[Stanisław Oślizło|Oślizło]], [[Stefan Florenski|Florenski]], [[Henryk Latocha|Latocha]] (70’ [[Jerzy Gorgoń|Gorgoń]]), [[Jerzy Musiałek|Musiałek]], [[Erwin Wilczek|Wilczek]], [[Alojzy Deja|Deja]], [[Hubert Skowronek|Skowronek]], [[jerzy Wilim|Wilim]], [[Zygfryd Szołtysik|Szołtysik]]<br><br>

'''Fragment wywiadu z [[Hubert Kostka|Hubertem Kostką]], który przedwcześnie wrócił do kraju po kontuzji nabytej się na jednym z treningów w Kolumbii:'''
<br>
- Drużyna Górnika wygrała 2:0 występując w tym pojedynku w zestawieniu:[[Jan Gomola|Gomola]], [[Rainer Kuchta|Kuchta]], [[Stanisław Oślizło|Oślizło]], [[Stefan Florenski|Florenski]], [[Henryk Latocha|Latocha]] (na 20 min. przed końcem spotkania Latochę zastąpił [[Jerzy Gorgoń|Gorgoń]]), [[Jerzy Musiałek|Musiałek]], [[Erwin Wilczek|Wilczek]], [[Alojzy Deja|Deja]], [[Hubert Skowronek|Skowronek]], [[Jerzy Wilim|Wilim]], [[Zygfryd Szołtysik|Szołtysik]]. Mimo poważnego osłabienia chłopcy rozegrali najlepsze z dotychczasowych spotkań. Słowem forma zwyżkuje, w następnych meczach wyniki powinny być również dobre. Pierwsza połowa pojedynku z reprezentacją Kolumbii była raczej wyrównana. W tym okresie Górnik zdobył bramkę z kapitalnej akcji zainicjowanej przez [[Rainer Kuchta|Kuchtę]], ten przekazał piłkę do [[Hubert Skowronek|Skowronka]], który scentrował ją pod bramkę przeciwnika, a nadbiegający [[Alojzy Deja|Deja]] nieuchronnym strzałem z woleja z odległości ok. 6 metrów zdobył prowadzenie. Druga połowa była już jednostronnym popisem polskiego zespołu, który nadawał ton grze czego efektem była druga bramka uzyskana po solowym zagraniu [[Zygfryd Szołtysik|Szołtysika]]. Po minięciu dwóch obrońców, wyciągnął on w pole bramkarza i ten ponownie musiał wyjmować piłkę z siatki. O przewadze Górnika świadczy fakt, że Kolumbijczycy nie stworzyli przez całe spotkanie żadnej groźniejszej sytuacji. Muszę tu wspomnieć, że najlepszym zawodnikiem meczu był zdobywca drugiego gola - [[Zygfryd Szołtysik|Szołtysik]]. Obok niego w polskim zespole doskonałą partię rozegrał [[Stanisław Oślizło|Oślizło]].<br>
''Źródło: Sport, 27 stycznia 1969''

== [[26.01.1969 - Deportivo Cali - Górnik Zabrze 1:1]] (1:0) ==

26.01.1969 (Kolumbia)<br>
'''Górnik Zabrze - Cali Deportivo 1:1 (0:1)'''<br>
Bramka dla Górnika: [[Jerzy Musiałek|Musiałek]]

I znów otrzymaliśmy z agencji wyniki kolejnego meczu piłkarzy Górnika Zabrze w Kolumbii. Bramkarz [[Hubert Kostka|Hubert Kostka]], który w niedzielę wrócił do kraju (powód: kontuzja), powiedział, że jego drużyna miała spotkać się w niedzielę z klubowym zespołem Cali w mieście o tej samej nazwie. Wynik powinien zatem nadejść w poniedziałek rano, ale nie otrzymaliśmy go z agencji nawet we wtorek.<br>
Warszawski "Express Wieczorny" podał, że "piłkarze Górnika rozegrali w Bogocie mecz z miejscową drużyną ligową i zremisowali 1:1 (0:1). W 2 min. po przerwie Polacy zdobyli bramkę, ale sędzia jej nie uznał..." Nie podano nawet nazwy drużyny kolumbijskiej! Zadzwoniliśmy do sekretariatu Górnika. Usłyszeliśmy, że okrężną drogą radiową dotarł do Zabrza wynik 1:1 i że bramkę strzelił Szołtysik (przyp. red. w artykule jest błąd - strzelcem bramki był Musiałek). Górnik powinien był grać z Cali. <br>
Następny mecz rozegrają Górnicy z reprezentacją Kolumbii w Medellin.<br>
''Źródło: Trybuna Robotnicza, 29 stycznia 1969''

== [[30.01.1969 - Kolumbia - Górnik Zabrze 0:1]] (0:0) ==

30.01.1969 (Kolumbia)<br>
'''Kolumbia - Górnik Zabrze 0:1 (0:0)'''<br>
0:1 - [[Jerzy Wilim|Wilim]] 58'<br>

Nowy, cenny sukces odnieśli piłkarze Górnika Zabrze podczas swojego tournee po Ameryce Południowej. W rewanżowym spotkaniu, rozegranym wobec 22 tys. widzów na stadionie Atansio Giradot w mieście Medellin Górnik Zabrze pokonał reprezentację Kolumbii 1:0 (0:0).<br>
Jedyną bramkę w tym meczu zdobył Skowronek (przyp. red. w artykule wystąpił błąd - strzelcem bramki był [[Jerzy Wilim|Wilim]]) w 58 minucie. I tym razem górnicy mieli wyraźną przewagę nad reprezentantami Kolumbii, którzy przygotowują się do rozgrywek eliminacyjnych przed mistrzostwami świata.<br>
''Źródło: Przegląd Sportowy, 1 lutego 1969''

== [[02.02.1969 - Deportivo Quito - Górnik Zabrze 1:5]] ==

02.02.1969 (Ekwador)<br>
'''Górnik Zabrze - Deportivo Quito 5:1'''<br>
Bramki dla Górnika: [[Alojzy Deja|Deja]] (trzy), [[Jerzy Wilim|Wilim]], [[Jerzy Musiałek|Musiałek]]

Po występach w Kolumbii piłkarze Górnika Zabrze rozegrali pierwszy mecz w Ekwadorze. Ich przeciwnikiem na stadionie Atahualta w Quito był mistrz Ekwadoru. Polacy górowali zdecydowanie nad swoim przeciwnikiem i odnieśli wysokie zwycięstwo 5:1. Mecz obserwowało 20 tysięcy widzów.<br>
''Źródło: Sport, 3 lutego 1969''

== [[09.02.1969 - Barcelona Guayaquil - Górnik Zabrze 0:2]] (0:1) ==

09.02.1969 (Ekwador)<br>
'''Górnik Zabrze – Barcelona Guayaquil 2:0 (1:0)'''<br><br>

Piłkarze Górnika nie znają w Ameryce słowa "porażka". W Kolumbii rozegrali 6 meczów, notując trzy zwycięstwa i trzy remisy. W Ekwadorze, gdzie przebywają obecnie, spisują się jeszcze lepiej. O imponującym zwycięstwie 5:1 nad mistrzem kraju, Deportivo Quito, informowaliśmy już w piątkowym "Sporcie". W dwa dni później zabrzanie wystąpili w Guayaquil, wygrywając z miejscową Barceloną 2:0 (1:0).<br>
Barcelona to jedna z najbardziej znanych drużyn Ekwadoru, wielokrotny mistrz kraju. Zasłużony sukces Górnika oglądało 30.000 widzów.<br>
''Źródło: Sport, 10 lutego 1969''

== [[??.02.1969 - Liga Deportiva Universitaria - Górnik Zabrze 0:3]] ==

??.02.1969 (Ekwador)<br>
'''Górnik Zabrze – Deportivo Universitario 3:0'''<br>
1:0 - [[Włodzimierz Lubański|Lubański]]<br>
2:0 - [[Włodzimierz Lubański|Lubański]]<br>
3:0 - [[Zygfryd Szołtysik|Szołtysik]]<br><br>

Po Deportivo Quito i Barcelonie Guayaquil również trzeci czołowy zespół Ekwadoru Deportivo Universitario musiał uznać wyższość Górnika Zabrze. Mecz z tą drużyną rozegrany na stadionie Atahualpa, zabrzanie wygrali 3:0. Dwie bramki dla drużyny polskiej zdobył [[Włodzimierz Lubański|Lubański]], strzelcem trzeciej był [[Zygfryd Szołtysik|Szołtysik]]. Górnicy - jak donosi agencja UPI - zademonstrowali grę na "najwyższym poziomie".<br>
Wraz z Górnikiem wystąpił na stadionie Quito wielokrotny mistrz CSRS, Dukla Praga. Przeciwnikiem prażan był mistrz kraju Deportivo Quito, który uległ przed tygodniem Górnikowi 1:5. Dukla miała znacznie cięższą przeprawę, ale odniosła również zwycięstwo. Końcowy wynik brzmiał 3:1 dla prażan.<br>
Zarówno Polacy jak i Czesi otrzymali entuzjastyczne recenzje prasowe. Miejscowi eksperci piłkarscy doszli zgodnie do wniosku, że mecz Górnika z Universitario należał do najlepszych jakie od wielu lat oglądano w stolicy Ekwadoru.<br>
''Źródło: Sport''

== [[16.02.1969 - Liga Deportiva Alajuelense - Górnik Zabrze 2:3]] (2:2) ==

16.02.1969 (Kostaryka)<br>
'''Górnik Zabrze – Liga Deportiva Alajuelense 3:2 (2:2)'''<br>
Bramki dla Górnika: [[Włodzimierz Lubański|Lubański]] (dwie) oraz [[Zygfryd Szołtysik|Szołtysik]]

Kolejne zwycięstwo odnieśli za oceanem piłkarze Górnika Zabrze. W San Jose rozpoczął się turniej piłkarski, w którym obok nich uczestniczą trzy zespoły z Kostaryki. W pierwszym swym występie w turnieju Górnicy wygrali z Ligą Deportiva Alajuelense 3:2 (2:2). Bramki zdobyli dla zwycięzców [[Włodzimierz Lubański|Lubański]] - 2 i [[Zygfryd Szołtysik|Szołtysik]]. W najbliższy poniedziałek Górnik zmierzy się z Cartagines, a w piątek z mistrzem Kostaryki - Saprissa.<br>
''Źródło: Dziennik Zachodni, 16 lutego 1969''

== [[17.02.1969 - CS Cartagines - Górnik Zabrze 0:2]] (0:0) ==

17.02.1969 (Kostaryka)<br>
'''Górnik Zabrze – Cartagines 2:0 (0:0)'''<br>
1:0 - [[Włodzimierz Lubański|Lubański]]<br>
2:0 - [[Jerzy Wilim|Wilim]]<br>

Obawy o przemęczenie piłkarzy Górnika okazały się płonne. Drugi z kolei występ zdobywcy Pucharu Polski w stolicy Kostaryki, San Jose, przyniósł mu łatwe zwycięstwo nad miejscowym Cartagines 2:0. Strzelcami bramek, które padły w drugiej połowie byli [[Włodzimierz Lubański|Lubański]] i [[Jerzy Wilim|Wilim]].<br>
''Źródło: Sport, 19 lutego 1969''

== [[21.02.1969 - Deportivo Saprissa - Górnik Zabrze 1:3]] (1:1) ==

21.02.1969 (Kostaryka)<br>
'''Górnik Zabrze – Saprissa 3:1 (1:1)'''<br>
0:1 - Leon 20'<br>
1:1 - [[Włodzimierz Lubański|Lubański]] 42'<br>
2:1 - [[Włodzimierz Lubański|Lubański]] 65'<br>
3:1 - [[Włodzimierz Lubański|Lubański]] 85'<br><br>

Pasmo zwycięstw piłkarzy Górnika Zabrze trwa. W ostatnim meczu turnieju piłkarskiego w San Jose zabrzanie pokonali mistrza Kostaryki Saprissa 3:1 (1:1). Gospodarze zdobyli wprawdzie prowadzenie w 20 min. ze strzału Leona, ale potem musieli się ugiąć przed wyższą techniką i większą dojrzałością taktyczną Polaków. W świetnej formie znajduje się zwłaszcza [[Włodzimierz Lubański|Włodzimierz Lubański]], który uzyskał piękny hat-trick zdobywając trzy kolejne bramki w 42, 65 i 85 minucie. Przypominamy, że Górnik wygrał w tym turnieju wszystkie trzy mecze zajmując zdecydowanie pierwsze miejsce.<br>
Ponieważ mecz w Nowym Jorku nie mógł dojść do skutku w niedzielę w godzinach nocnych czasu polskiego Górnik zmierzy się z jedenastką Herediano, a w poniedziałek uda się w drogę powrotną do kraju.<br>
''Źródło: Trybuna Robotnicza, 24 lutego 1969''

== [[24.02.1969 - CS Herediano - Górnik Zabrze 2:1]] (1:1) ==

24.02.1969 (Kostaryka)<br>
'''Górnik Zabrze – Herediano 1:2 (1:1)'''<br>
1:0 - [[Jerzy Wilim|Wilim]]<br>
1:1 – Daniels<br>
1:2 - Wanchope<br><br>

Dziewięć zwycięstw i trzy remisy uzyskali piłkarze Górnika Zabrze w swych dotychczasowych występach za Oceanem. Dopiero wczoraj w ostatnim swym pojedynku zmęczeni długotrwałym tournee zabrzanie doznali pierwszej porażki, przegrywając w Kostaryce z Heredianą 1:2 (1:1). Bramkę dla Górnika zdobył [[Jerzy Wilim|Jerzy Wilim]], a dla zwycięzców Daniels i Wanchope. Po tym meczu Polacy wracają do kraju.<br>
''Źródło: Trybuna Robotnicza, 25 lutego 1969''

[[Kategoria:Rozgrywki nieoficjalne]]