Tekst źródłowy strony 30.03.1958 - Cracovia - Górnik Zabrze 1:5

{{Mecz
 | data                      = 30 marca 1958 (niedziela), godzina 17:30
 | rozgrywki_i_sezon         = [[Sezon 1958|1. liga 1958]]
 | runda                     = 3. kolejka
 | drużyna1                  = [[Cracovia]]
 | herbdruzyna1              = {{Herb|nazwaklubu=Cracovia}}
 | wynik                     = 1:5
 | wynik_poszczegolne_czesci = (0:2)
 | drużyna2                  = {{Górnik}}
 | herbdruzyna2              = {{Herb|nazwaklubu=}}
 | miejsce                   = Kraków
 | sędzia                    = Tadeusz Nowak (Kielce)
 | widzów                    = 25 000
 | czas_gry                  = 
 | gol1                      = <br /><br /><br />Opoka 66
 | stan                      = 0:1<br />0:2<br />0:3<br />1:3<br />1:4<br />1:5
 | gol2                      = Lentner 8<br />Kowal 34 g<br />Lentner 60<br /><br />Pol 66<br />Fojcik 79
 | żółtekartki1              = 
 | żółtekartki2              = 
 | czerwonekartki1           = 
 | czerwonekartki2           = 
 | sklad1                    = Leopold Michno<br>Eugeniusz Mazur<br>Jerzy Reichel<br>Stanisław Szymczyk<br>Zygmunt Malarz<br>Józef Gołąb<br>Zbigniew Opoka<br>[[Waldemar Jarczyk]]<br>Herbert Manowski<br>Jerzy Dudoń<br>Edward Kasprzyk
 | sklad2                    = [[Józef Machnik]]<br />[[Antoni Franosz]]<br />[[Stefan Florenski]]<br />[[Henryk Hajduk]]<br />[[Ginter Gawlik]]<br />[[Marian Olejnik]]<br />[[Ernest Pol]]<br />[[Edward Jankowski]]<br />[[Manfred Fojcik]]<br />[[Edmund Kowal]]<br />[[Roman Lentner]]
 | trener1                   = Czesław Skoraczyński
 | trener2                   = [[Zoltán Opata]]
}}


==Relacja==

===Sport===

'''Kraków oczarowany grą mistrza Polski'''

KRAKÓW (tel. wł.). Duże brawa dla Górników za piłkę nożną w doskonałym wydaniu, za widowisko pełne emocji, polotu i rozmachu, choć niesłychanie grząski teren boiska w dużym stopniu hamował grę.
	
W przedmeczowych opiniach przeważał pogląd, że jeżeli gospodarze nie przystąpią do spotkania z jakimś wyraźnym kompleksem niższości, to może dojść nawet do niespodzianki. I rzeczywiście Cracovia rzuciła do walki wszystkie siły i umiejętności. Rychło jednak przekonała się, że umiejętności przeciwnika są w każdym wypadku wyższe. Górnicy spokojnie przeczekali kilkuminutowy impet krakowian, a potem przystąpili do popisu. Piłka chodziła jak na sznurku pomiędzy zawodnikami w biało-niebieskich dresach, wreszcie Lentner znalazł się w sytuacji, w której nie pozostawało nic innego jak strzelić w róg bramki.

Było to w 8 min. gry, popis górników trwał nadal. Kowal, Pohl i Jankowski „wykołowywali” pomocników i obrońców Cracovii, raz po raz składając wizyty na przedpoli bramki Cracovii. Biało-czerwoni „odgryzali” się tylko sporadycznymi wypadami. Wypady te nie miały jednak w sobie dynamiki i nie mogły zagrozić poważniej bramce Machnika, do której dostępu bronili rutyniarze tej klasy, co Floreński, Franosz, Olejnik i Gawlik. Natomiast każda wizyta napadu Górnika pod bramka Cracovii nosiła w sobie zarodek bramki.
	
Michno wspierany dzielnie przez Rajchla i Szymczyka, długo bronił się przed następną kapitulacją. Ale kiedy Pohl, wygrywając pozornie beznadziejną piłkę, posłał niemal z linii autowej idealną centrę do środka, a Kowal znalazł się na miejscu – wówczas Michno po raz drugi wyjął piłkę z siatki. W ostatnich 10 min. przed przerwą bramkarz Cracovii „wyciągnął się” jeszcze kilka razy i nie dopuścił do zmiany wyniku.
	
Po przerwie powtórzyła się historia z pierwszej połowy. Zagrzewani okrzykami sympatyków piłkarze Cracovii wydawali z siebie wszystko i znów przez kilka minut utrzymywali otwartą grę. Ale w 60 min. Lentner znalazł się znów przy piłce. Skośne podanie Jankowskiego, zaadresowane do lewoskrzydłowego zabrzan było tak doskonałe, że Lentner znalazł się już tylko oko w oko z Michną. Rozpaczliwy, niemal desperacki krok bramkarza biało-czerwonych nie zdał się na nie. Piłka zatrzepotała w siatce. W 6 min. później dał znać o sobie drugi skrzydłowy Górnika – Pohl. Minął on kolejno Dudonia, Gołąbka i Szymczyka i strzelił z linii pola karnego w sam róg bramki. W tej samej minucie Cracovia odpowiedziała szybkim kontratakiem i zdobyła honorową bramkę. Górnicy przyspieszyli tempo. Efektem ich falowych ataków była piąta bramka, strzelona przez Fojcika.

''M. Sz., Sport nr 39 z dnia 31 marca 1958''

===Przegląd Sportowy===

'''Górnik zagrał "po mistrzowsku" deklasując Cracovię 5-1.'''

Nawet w niedzielę palmową nie zdarzają się cuda. Biało-czerwoni - mimo kolosalnej ambicji, jaką włożyli w walkę z Górnikiem - zeszli z boiska pokonani, a wynik mówi sam za siebie. Bramki  zaś, które zdobyli zabrzanie były tak składne, wypracowane w sposób  efektowny  I  zaskakujący, że choć raniły boleśnie serca sympatyków Cracovii, to jednak ci zdobywali się na oklaski dla ich autorów.
Nie jest zresztą rzeczą istotną kto i kiedy wpisywał się na listę zdobywców goli. Ważne natomiast jest to, że Górnik grał tak, jak gdyby miał siedmiu napastników- a jednocześnie 5 pomocników. Gawlik I Olejnik w wielu wypadkach bowiem znajdowali się daleko w przodzie, nieraz staczali zwycięskie pojedynki na polu karnym Cracovii, a Kowol i Jankowski w wielu innych razach byli obecni pod bramką Machnika i stamtąd rozpoczynali szybkie rajdy w stronę i bramki Cracovii.
Znawcy   podkreślają ogólnie dojrzałość taktyczną mistrza Polski i widzą w niej jeszcze i ważniejszy atuty niż wyszkolenie techniczne. Dojrzałość taktyczna górników w meczu przeciw Cracovii wyrażała się tym, że niejednokrotnie jak, gdyby umyślnie podpuszczali przeciwnika pod swoją bramkę, by w  ten  sposób przerzedzić skomasowane   szeregi defensorów Cracovii. W takich to momentach   przechodzili Górnicy do gwałtownej szarży na pole przeciwnika zostawiając daleko  za sobą każdy pościg.
Aby jednak na takie rzeczy móc tobie pozwolić, trzeba dysponować szybkością. O tym. ze szybkością górnicy bili na głowę „pasiaków" może świadczyć fakt, że najszybszy piłkarz Cracovii - Opoka, nie wygrał bodaj ani jednego pojedynku biegowego z żadnym z obrońców Górnika, a przede wszystkim z Floreńskim. Jeśli zaś stoper Górnika stosunkowo niewiele przewyższał Reichla w stopowaniu zapędów przeciwnika, to jednak dla stopera biało-czerwonych może być niedościgłym wzorem w przekazywaniu zdobytych piłek. Różnica na tym polu pomiędzy piłkarzami Górnika i Cracovii była po prostu rażąca.
Trudno się dziwić, że w ogromnej, wyczerpującej walce z silniejszym pod każdym względem przeciwnikiem nie próbowali piłkarze Cracovii... nieco więcej... pomyśleć na boisku. Mam tu na myśli uporczywe forsowanie gry lewą stroną, choć Dudoń i Gołąb byli zdecydowanie najsłabszymi zawodnikami. Na tej właśnie stronie była największa „dziura".
Zwolennicy biało-czerwonych bardzo szybko stracili w tym meczu wszelkie nadzieje.
Bramka Lentnera zdobyta w 8 min. była właściwie golem rozpoczynającym ich serię. Serię silnych strzałów na bramkę Cracovii. Michno dwoił się i troił, ale nie mógł zapobiec utracie drugiej bramki, zdobytej w popisowy wprost sposób główką po centrze Pohla.
Po zmianie boisk „seria" zaczęła się znów od Lentnera, później Pohl - w tej samej prawie     minucie Opoka, a wreszcie Fojcik dokonali dzieła bramkowego.

''Przegląd Sportowy nr 51, 31 marca 1958''

== Linki zewnętrzne ==

* [http://buwcd.buw.uw.edu.pl/e_zbiory/ckcp/p_sportowy/1958/nr051/directory.djvu Przegląd Sportowy Nr 51 (3075)] (djvu)

[[Kategoria:Cracovia|1L1958.03.30]]
[[Kategoria:Mecze w ekstraklasie w sezonie 1958|1958.03.30]]
__NOTOC__