Pogoń Zabrze: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzył nową stronę „Drugim z zabrzańskich zespołów, z połączenia których powstał Górnik była powstała 20 kwietnia 1945 roku w dzielnicy Zaborze, Pogoń. Opierała się w główne...”) |
m (linki) |
||
| (Nie pokazano 1 wersji utworzonej przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | Drugim z zabrzańskich zespołów, z połączenia których powstał Górnik była powstała 20 kwietnia 1945 roku w dzielnicy Zaborze, Pogoń. Opierała się w głównej mierze na tradycji SC Preussen i jego przedwojennych asach: Fryderyku Buchcziku i Ginterze Pawelczyku. Pogonią opiekowała się | + | Drugim z zabrzańskich zespołów, z połączenia których powstał Górnik była powstała 20 kwietnia 1945 roku w dzielnicy Zaborze, Pogoń. Opierała się w głównej mierze na tradycji SC Preussen i jego przedwojennych asach: Fryderyku Buchcziku i [[Ginter Pawelczyk|Ginterze Pawelczyku]]. Pogonią opiekowała się kopalnia „Zabrze-Wschód”, dzięki czemu klub był jedną z najsilniejszych drużyn ówczesnej Opolszczyzny. W sezonie 1945/46 Pogoń awansowała do klasy A, gdzie powoli osiągała coraz to lepsze wyniki. Marzenia o awansie do powstałej właśnie 2. ligi przerwała likwidacja sekcji piłkarskiej klubu i włączenie do Górnika, w którym występowali później m.in. [[Antoni Franosz]] czy Józef Buchta. |
| + | |||
| + | [[Kategoria:Powstanie i początki klubu|!]] | ||
Aktualna wersja na dzień 15:28, 12 paź 2011
Drugim z zabrzańskich zespołów, z połączenia których powstał Górnik była powstała 20 kwietnia 1945 roku w dzielnicy Zaborze, Pogoń. Opierała się w głównej mierze na tradycji SC Preussen i jego przedwojennych asach: Fryderyku Buchcziku i Ginterze Pawelczyku. Pogonią opiekowała się kopalnia „Zabrze-Wschód”, dzięki czemu klub był jedną z najsilniejszych drużyn ówczesnej Opolszczyzny. W sezonie 1945/46 Pogoń awansowała do klasy A, gdzie powoli osiągała coraz to lepsze wyniki. Marzenia o awansie do powstałej właśnie 2. ligi przerwała likwidacja sekcji piłkarskiej klubu i włączenie do Górnika, w którym występowali później m.in. Antoni Franosz czy Józef Buchta.
