Hubert Kostka: Różnice pomiędzy wersjami

Z WikiGórnik
Skocz do: nawigacja, szukaj
m (szablon Trenerzy)
m (zbędny link)
Linia 14: Linia 14:
  
 
'''Ciekawostki:'''  W barwach Górnika występował przez 14 sezonów ligowych, rozegrał 301 meczów oficjalnych, w tym 221 w ekstraklasie. W 1964 uzyskał dyplom magistra inżyniera górnictwa na Politechnice Śląskiej; uzupełnił wykształcenie także w kierunku sportowym – w 1975 ukończył katowicką Akademię Wychowania Fizycznego, a od 1986 jest trenerem klasy mistrzowskiej. Po zakończeniu kariery zawodniczej zajął się trenowaniem ekip młodzieżowych Górnika. W 1976 po raz pierwszy został trenerem zespołu seniorów; w pierwszym sezonie poprowadził drużynę do 3. miejsca w ekstraklasie, ale kolejny słabszy sezon (zakończony spadkiem) kosztował go utratę posady na półmetku ligi. W następnych latach prowadził m.in. [[Szombierki Bytom]] (mistrzostwo Polski 1980); powrócił do Górnika Zabrze w 1983 i zdobył tytuły mistrzowskie w 1985 i 1986. Trzeci raz prowadził klub z Zabrza przez kilka miesięcy 1994. Był ponadto trenerem Walki Makoszowy, [[Zagłębie Sosnowiec|Zagłębia Sosnowiec]], [[Olimpia Poznań|Olimpii Poznań]], [[Wisła Płock|Petrochemii Płock]], Lechii/Olimpii Gdańsk, [[Raków Częstochowa|Rakowa Częstochowa]]; w Szwajcarii prowadził kluby z Grenchen i Aarau.Jako trener współpracował z Kazimierzem Górskim w sztabie szkoleniowym przygotowującym start Polaków na mistrzostwach świata w 1974 oraz w eliminacjach mistrzostw Europy w 1975. Pomagał także następnym szkoleniowcom kadry – Jackowi Gmochowi i Antoniemu Piechniczkowi w przygotowaniach do kolejnych Mundiali. Sam kandydował na stanowisko trenera selekcjonera Polski w 1989, ale przegrał z Andrzejem Strejlauem. Tygodnik Piłka Nożna przyznał mu trzy razy tytuł Trenera Roku.
 
'''Ciekawostki:'''  W barwach Górnika występował przez 14 sezonów ligowych, rozegrał 301 meczów oficjalnych, w tym 221 w ekstraklasie. W 1964 uzyskał dyplom magistra inżyniera górnictwa na Politechnice Śląskiej; uzupełnił wykształcenie także w kierunku sportowym – w 1975 ukończył katowicką Akademię Wychowania Fizycznego, a od 1986 jest trenerem klasy mistrzowskiej. Po zakończeniu kariery zawodniczej zajął się trenowaniem ekip młodzieżowych Górnika. W 1976 po raz pierwszy został trenerem zespołu seniorów; w pierwszym sezonie poprowadził drużynę do 3. miejsca w ekstraklasie, ale kolejny słabszy sezon (zakończony spadkiem) kosztował go utratę posady na półmetku ligi. W następnych latach prowadził m.in. [[Szombierki Bytom]] (mistrzostwo Polski 1980); powrócił do Górnika Zabrze w 1983 i zdobył tytuły mistrzowskie w 1985 i 1986. Trzeci raz prowadził klub z Zabrza przez kilka miesięcy 1994. Był ponadto trenerem Walki Makoszowy, [[Zagłębie Sosnowiec|Zagłębia Sosnowiec]], [[Olimpia Poznań|Olimpii Poznań]], [[Wisła Płock|Petrochemii Płock]], Lechii/Olimpii Gdańsk, [[Raków Częstochowa|Rakowa Częstochowa]]; w Szwajcarii prowadził kluby z Grenchen i Aarau.Jako trener współpracował z Kazimierzem Górskim w sztabie szkoleniowym przygotowującym start Polaków na mistrzostwach świata w 1974 oraz w eliminacjach mistrzostw Europy w 1975. Pomagał także następnym szkoleniowcom kadry – Jackowi Gmochowi i Antoniemu Piechniczkowi w przygotowaniach do kolejnych Mundiali. Sam kandydował na stanowisko trenera selekcjonera Polski w 1989, ale przegrał z Andrzejem Strejlauem. Tygodnik Piłka Nożna przyznał mu trzy razy tytuł Trenera Roku.
−
 
−
=== Zobacz też ===
 
−
 
−
* [[Trenerzy Górnika Zabrze]]
 
  
  

Wersja z 10:17, 12 lut 2012

Data ur.: 27 maja 1940 roku

Miejsce ur.: Markowice - Racibórz

Narodowość: Polska

Pozycja: bramkarz

Klub macierzysty: LZS Markowice

Okres grania w Górniku: lata 1960 - 1973

Największe osiągnięcia: Zdobył z Górnikiem Zabrze 8 tytułów mistrza Polski (1961, 1963-1966, 1970-1972) i 6 Pucharów Polski (1965, 1968-1972), grał także w wiedeńskim finale europejskiego Pucharu Zdobywców Pucharów, przegranym 1:2 z Manchesterem City. Bronił w kadrze w latach 1962-1972, zaliczając 32 oficjalne występy. W trzech z nich pełnił obowiązki kapitana polskiego zespołu. Największy sukces w karierze reprezentacyjnej odniósł u jej schyłku, sięgając z zespołem Kazimierza Górskiego po złoto olimpijskie w Monachium w 1972.

Ciekawostki: W barwach Górnika występował przez 14 sezonów ligowych, rozegrał 301 meczów oficjalnych, w tym 221 w ekstraklasie. W 1964 uzyskał dyplom magistra inżyniera górnictwa na Politechnice Śląskiej; uzupełnił wykształcenie także w kierunku sportowym – w 1975 ukończył katowicką Akademię Wychowania Fizycznego, a od 1986 jest trenerem klasy mistrzowskiej. Po zakończeniu kariery zawodniczej zajął się trenowaniem ekip młodzieżowych Górnika. W 1976 po raz pierwszy został trenerem zespołu seniorów; w pierwszym sezonie poprowadził drużynę do 3. miejsca w ekstraklasie, ale kolejny słabszy sezon (zakończony spadkiem) kosztował go utratę posady na półmetku ligi. W następnych latach prowadził m.in. Szombierki Bytom (mistrzostwo Polski 1980); powrócił do Górnika Zabrze w 1983 i zdobył tytuły mistrzowskie w 1985 i 1986. Trzeci raz prowadził klub z Zabrza przez kilka miesięcy 1994. Był ponadto trenerem Walki Makoszowy, Zagłębia Sosnowiec, Olimpii Poznań, Petrochemii Płock, Lechii/Olimpii Gdańsk, Rakowa Częstochowa; w Szwajcarii prowadził kluby z Grenchen i Aarau.Jako trener współpracował z Kazimierzem Górskim w sztabie szkoleniowym przygotowującym start Polaków na mistrzostwach świata w 1974 oraz w eliminacjach mistrzostw Europy w 1975. Pomagał także następnym szkoleniowcom kadry – Jackowi Gmochowi i Antoniemu Piechniczkowi w przygotowaniach do kolejnych Mundiali. Sam kandydował na stanowisko trenera selekcjonera Polski w 1989, ale przegrał z Andrzejem Strejlauem. Tygodnik Piłka Nożna przyznał mu trzy razy tytuł Trenera Roku.


Trenerzy Górnika Zabrze

Pawelczyk (1949) • Meiser (1949) • Luks (1949-1950) • Wodarz (1950-54) • Dziwisz (1954-56) • Mościński (1956) • Skolik (1957) • Opata (1957-58) • Skolik (1958-59) • Steiner (1959) • Skolik (1959) • Karolek (1960) • Lugr (1960) • Dziwisz (1960-62) • Karolek (1962) • Cebula (1962-63) • Cebula/Karolek/Skolik (1963) • Karolek/Skolik (1964) • Farsang (1964-65) • Giergiel (1965-66) • Kalocsay (1966-69) • Matyas (1969-70) • Szusza (1970-71) • Brzeżańczyk (1971-72) • Kowalski (1972) • Szücs (1972) • Kowalski (1972-73) • T. Wieczorek (1973-75) • Gajewski (1975-76) • Trepka (1976) • Kostka (1976-77) • Żmuda (1977-80) • Podedworny (1980-83) • Kostka (1983-86) • Ćmikiewicz (1986) • Piechniczek (1986-87) • Bochynek (1987-89) • Podedworny (1989) • Kisiel (1989-90) • Kowalski (1990-92) • Kowalik (1992) • Łysko (1992-93) • Apostel (1993) • Kostka (1994) • Lorens (1994-95) • Oślizło (1995) • Michalski (1995-96) • Kowalski (1996) • Żurek (1996) • Kocąb (1996) • Apostel (1997) • Kowalski (1997) • Żurek (1997-2000) • Dankowski (2000) • Bochynek (2000) • Broniszewski (2000) • Dankowski (2000-01) • Fornalik (2001) • Piotrowicz (2001) • Fornalik (2002-04) • Lička (2004) • Lorens (2004-05) • Wleciałowski (2005) • Motyka (2005) • Komornicki (2006) • Cecherz (2006) • Motyka (2006) • Podedworny (2006-07) • Motyka (2007) • Kostrzewa/Piotrowicz (2007) • R. Wieczorek (2007-08) • Bochynek (2008) • Kasperczak (2008-09) • Komornicki (2009) • Nawałka (2009-13) • Zając (2013) • R. Wieczorek (2013-14) • Warzycha (2014) • Dankowski (2014-15) • Warzycha (2015) • Ojrzyński (2015-16) • Żurek (2016) • Brosz (2016-21) • Urban (2021-22) • Gaul (2022-23) • Urban (2022-

Źródło: „https://wikigornik.pl/w/index.php?title=Hubert_Kostka&oldid=19175”