27.04.1986 - Górnik Zabrze - Lechia Gdańsk 1:0: Różnice pomiędzy wersjami

Z WikiGórnik
Skocz do: nawigacja, szukaj
m
m
 
(Nie pokazano 8 wersji utworzonych przez 4 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
30. kolejka'''
+
{{Mecz
 +
| data                      = 27 kwietnia 1986 (niedziela), godzina 16:00
 +
| rozgrywki_i_sezon        = [[Sezon 1985/86|1. liga 1985/86]]
 +
| runda                    = 30. kolejka
 +
| drużyna1                  = {{Górnik}}
 +
| herbdruzyna1              = {{Herb|nazwaklubu = }}
 +
| wynik                    = 1:0
 +
| wynik_poszczegolne_czesci = (0:0)
 +
| drużyna2                  = [[Lechia Gdańsk]]
 +
| herbdruzyna2              = {{Herb|nazwaklubu = LechiaGdansk}}
 +
| miejsce                  = {{Zabrze}}
 +
| sędzia                    = Józef Grzesiuk (Suwałki)
 +
| widzów                    = 22 000
 +
| czas_gry                  =
 +
| gol1                      = Cyroń 58
 +
| stan                      = 1:0
 +
| gol2                      =
 +
| żółtekartki1              =
 +
| żółtekartki2              =
 +
| czerwonekartki1          =
 +
| czerwonekartki2          =
 +
| sklad1                    = ''(1-4-3-3)''<br />[[Józef Wandzik]]<br />[[Bogdan Gunia]]<br />[[Józef Dankowski]]<br />[[Waldemar Matysik]]<br />[[Marek Piotrowicz]]<br />[[Marek Majka]] (63 [[Erwin Koźlik]])<br />[[Ryszard Komornicki]]<br />[[Jan Urban]] (83 [[Werner Leśnik]])<br />[[Andrzej Pałasz]]<br />[[Andrzej Zgutczyński]]<br />[[Ryszard Cyroń]]
 +
| sklad2                    = ''(1-4-4-2)''<br />Janusz Stawarz<br />[[Jacek Grembocki]]<br />Ryszard Szewczyk<br />Andrzej Salach<br />Bogusław Oblewski<br />Marek Kowalczyk<br />Maciej Kamiński<br />Mirosław Pękala<br />Dariusz Wójtowicz<br />Marek Ługowski (26 Jacek Bąk)<br />Mariusz Wojciechowski (82 Janusz Miller)
 +
| trener1                  = [[Hubert Kostka]]
 +
| trener2                  = Michał Globisz
 +
}}
  
'''27.04.1986 - Górnik Zabrze - [[Lechia Gdańsk]] 1:0(0:0)'''
+
== Dodatkowe informacje ==
  
'''[[Ryszard Cyroń|Cyroń]] '59'''
+
* Według innego źródła widzów ok. 20 000.
  
 +
== Relacje ==
 +
 +
=== Sport ===
 +
 +
Zabrze. Wielka gala piłkarskie święto. Scenariusz został opracowany wcześniej, zresztą jego poszczególne punkty realizowano już wcześniej: w Łodzi i w Poznaniu. A kiedy miało się stać formalności zadość, gratulowano dwunastokrotnego mistrza Polski.
 +
 +
Orkiestra, owszem nastrój znakomity, tylko z meczem było trochę gorzej. Mistrz przeważał. Zgutczyński szukał różnymi sposobami dojścia do bramki Stawarza, ale wszystko na nic. Lechiści grali spokojnie, chociaż wiedząc, że Górnik jest w formie. Wkładali w ten pojedynek tyle sił ile wymagał rywal. Zmuszani byli sympatycy, którzy non stop śpiewali: "Górnik mistrzem jest". A Górnik był tylko mistrzem oficjalnym. Pamiętaj przede wszystkim o zobowiązaniach dla swoich zwolenników. Wreszcie, młody żonkoś Ryszard Cyroń miał dość ślubnych prezentów, które zebrał minionej środy i sam postanowił sobie zafundować pamiątkę. Po podaniu Pałasza wykazał najwięcej sprytu i świetnie dysponowany Stawarz musiał skapitulować. Goście zabiegali wprawdzie o zmianę wyniku, ale ich dość korzystna, jak na końcowe rozliczenie, różnica bromek nie wymagała błagania o litość. Górnik, tak się wydaje, bardziej już myślał o finale Pucharu Polski i dublecie niż pogrążeniu gdańszczan. Dodać jednak trzeba, te wejście Jacka Baka wyraźnie skonsolidowało ich szeregi.
 +
 +
W sumie słaby mecz — dwie gwiazdki raczej z sympatii dla mistrza i drużyny, która oczekiwał surowy sprawdzian, przede wszystkim bramkowy. Największe emocje przeżyliśmy przed pierwszym gwizdkiem sędziego. Wtedy każdy mógł odczuć, że wybrał się na mecz do stolicy polskiej piłki.
 +
 +
[[Kategoria:Lechia Gdańsk|1L1986.04.27]]
 
[[Kategoria:Mecze w ekstraklasie w sezonie 1985/86|1986.04.27]]
 
[[Kategoria:Mecze w ekstraklasie w sezonie 1985/86|1986.04.27]]
[[Kategoria:Lechia Gdańsk|1L1986.04.27]]
 

Aktualna wersja na dzień 20:27, 1 sie 2016

27 kwietnia 1986 (niedziela), godzina 16:00
1. liga 1985/86, 30. kolejka
Górnik Zabrze 1:0 (0:0) Lechia Gdańsk Zabrze, stadion Górnika
Sędzia: Józef Grzesiuk (Suwałki)
Widzów: 22 000
Herb.gif HerbLechiaGdansk.gif
Cyroń 58 1:0
(1-4-3-3)
Józef Wandzik
Bogdan Gunia
Józef Dankowski
Waldemar Matysik
Marek Piotrowicz
Marek Majka (63 Erwin Koźlik)
Ryszard Komornicki
Jan Urban (83 Werner Leśnik)
Andrzej Pałasz
Andrzej Zgutczyński
Ryszard Cyroń
SKŁADY (1-4-4-2)
Janusz Stawarz
Jacek Grembocki
Ryszard Szewczyk
Andrzej Salach
Bogusław Oblewski
Marek Kowalczyk
Maciej Kamiński
Mirosław Pękala
Dariusz Wójtowicz
Marek Ługowski (26 Jacek Bąk)
Mariusz Wojciechowski (82 Janusz Miller)
Trener: Hubert Kostka Trener: Michał Globisz

Dodatkowe informacje

  • Według innego źródła widzów ok. 20 000.

Relacje

Sport

Zabrze. Wielka gala piłkarskie święto. Scenariusz został opracowany wcześniej, zresztą jego poszczególne punkty realizowano już wcześniej: w Łodzi i w Poznaniu. A kiedy miało się stać formalności zadość, gratulowano dwunastokrotnego mistrza Polski.

Orkiestra, owszem nastrój znakomity, tylko z meczem było trochę gorzej. Mistrz przeważał. Zgutczyński szukał różnymi sposobami dojścia do bramki Stawarza, ale wszystko na nic. Lechiści grali spokojnie, chociaż wiedząc, że Górnik jest w formie. Wkładali w ten pojedynek tyle sił ile wymagał rywal. Zmuszani byli sympatycy, którzy non stop śpiewali: "Górnik mistrzem jest". A Górnik był tylko mistrzem oficjalnym. Pamiętaj przede wszystkim o zobowiązaniach dla swoich zwolenników. Wreszcie, młody żonkoś Ryszard Cyroń miał dość ślubnych prezentów, które zebrał minionej środy i sam postanowił sobie zafundować pamiątkę. Po podaniu Pałasza wykazał najwięcej sprytu i świetnie dysponowany Stawarz musiał skapitulować. Goście zabiegali wprawdzie o zmianę wyniku, ale ich dość korzystna, jak na końcowe rozliczenie, różnica bromek nie wymagała błagania o litość. Górnik, tak się wydaje, bardziej już myślał o finale Pucharu Polski i dublecie niż pogrążeniu gdańszczan. Dodać jednak trzeba, te wejście Jacka Baka wyraźnie skonsolidowało ich szeregi.

W sumie słaby mecz — dwie gwiazdki raczej z sympatii dla mistrza i drużyny, która oczekiwał surowy sprawdzian, przede wszystkim bramkowy. Największe emocje przeżyliśmy przed pierwszym gwizdkiem sędziego. Wtedy każdy mógł odczuć, że wybrał się na mecz do stolicy polskiej piłki.