Edward Olszówka: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzył nową stronę „'''Data ur.:''' 9 lipca 1937 roku '''Miejsce ur.:''' Kochłowice (Ruda Śląska) '''Narodowość:''' Polska '''Pozycja:''' obrońca, napastnik '''Klub macierzysty:'...”) |
|||
Linia 7: | Linia 7: | ||
'''Pozycja:''' obrońca, napastnik | '''Pozycja:''' obrońca, napastnik | ||
− | '''Klub macierzysty:''' Urania Kochłowice Ruda Śląska | + | '''Klub macierzysty:''' [[Urania Ruda Śląska|Urania Kochłowice Ruda Śląska]] |
'''Okres grania w Górniku:''' lata 1959-1969 | '''Okres grania w Górniku:''' lata 1959-1969 | ||
Linia 13: | Linia 13: | ||
'''Największe osiągnięcia:''' Sześciokrotny Mistrza Polski (1961, 1963, 1964, 1965, 1966, 1967), dwukrotny zdobywca Pucharu Polski. | '''Największe osiągnięcia:''' Sześciokrotny Mistrza Polski (1961, 1963, 1964, 1965, 1966, 1967), dwukrotny zdobywca Pucharu Polski. | ||
− | '''Ciekawostki:''' Żelazny defensor zabrzańskiej drużyny długo nie mający sobie równych na lewej skrajnej obronie, aż do pojawienia się młodego Latochy. Charakterystyczna czupryna, a raczej jej brak, czyniły go rozpoznawalnym dla kibiców na każdym stadionie. Po zakończeniu | + | '''Ciekawostki:''' Żelazny defensor zabrzańskiej drużyny długo nie mający sobie równych na lewej skrajnej obronie, aż do pojawienia się młodego [[Jan Latocha|Latochy]]. Charakterystyczna czupryna, a raczej jej brak, czyniły go rozpoznawalnym dla kibiców na każdym stadionie. Po zakończeniu kariery sportowej szkoleniowiec lokalnych zespołów (m.in Piast Pawłów, Stal Zabrze). |
[[Kategoria:Piłkarze|Olszówka]] | [[Kategoria:Piłkarze|Olszówka]] |
Wersja z 20:22, 19 maj 2011
Data ur.: 9 lipca 1937 roku
Miejsce ur.: Kochłowice (Ruda Śląska)
Narodowość: Polska
Pozycja: obrońca, napastnik
Klub macierzysty: Urania Kochłowice Ruda Śląska
Okres grania w Górniku: lata 1959-1969
Największe osiągnięcia: Sześciokrotny Mistrza Polski (1961, 1963, 1964, 1965, 1966, 1967), dwukrotny zdobywca Pucharu Polski.
Ciekawostki: Żelazny defensor zabrzańskiej drużyny długo nie mający sobie równych na lewej skrajnej obronie, aż do pojawienia się młodego Latochy. Charakterystyczna czupryna, a raczej jej brak, czyniły go rozpoznawalnym dla kibiców na każdym stadionie. Po zakończeniu kariery sportowej szkoleniowiec lokalnych zespołów (m.in Piast Pawłów, Stal Zabrze).