Włodzimierz Lubański: Różnice pomiędzy wersjami
m |
m (literówki i dodana ciekawostka) |
||
| Linia 11: | Linia 11: | ||
'''Okres grania w Górniku:''' lata 1963 - 1972 (13 sezonów, 234 spotkania - 155 goli) | '''Okres grania w Górniku:''' lata 1963 - 1972 (13 sezonów, 234 spotkania - 155 goli) | ||
| − | '''Najważniejsze osiągnięcia:''' Złoty medal na IO w Monachium w 1972 roku, z Górnikiem Zabrze | + | '''Najważniejsze osiągnięcia:''' Złoty medal na IO w Monachium w 1972 roku, z Górnikiem Zabrze siedmiokrotne Mistrzostwo Polski (1963, 1964, 1965, 1966, 1967, 1971, 1972), sześciokrotny zdobywca Pucharu Polski (1965, 1968, 1969, 1970, 1971), czterokrotny Król Strzelców Ligi Polskiej - 1966 (23 bramki), 1967 (18), 1968 (24), 1969 (22), Piłkarz Roku w latach 1967 i 1970, zdobywca Złotych Butów w 1972 roku, zdobywca tytułu Dżentelmen Sportu w 1972 i 1977 roku, udział w ćwierćfinałach Pucharu Mistrzów (1968 rok) i finale Pucharu Zdobywców Pucharów (1970). |
| − | '''Ciekawostki:''' Absolwent Technikum | + | '''Ciekawostki:''' Absolwent Technikum Chemicznego w Gliwicach o profilu ceramik. Oprócz Górnika Zabrze zawodnik takich klubów jak: GKS Gliwice (1958-1962), belgijskiego KSC Lokeren (1975-1982), francuskich klubów US Valenciennes (1982-1984) i Stade Quimper (1984) oraz ponownie belgijskiego klubu Racing Club Mechelen (1985). W Reprezentacji Polski zadebiutował w wieku 16 lat w meczu z Norwegią w Szczecinie (4 września 1963 roku). 17 razy wystąpił w roli kapitana Biało-czerwonych. Po wyjeździe z Polski w 1975 roku grał w belgijskim klubie Lokeren przez 7 lat i innych belgijskich klubach. Po mimo błyskotliwej kariery i wielkiego talentu kontuzje nie omijały tego zawodnika, a najgorsza z nich "nabyta" w Chorzowie w 1973 roku podczas wygranego meczu z Anglią (podczas którego Włodek strzelił gola) wykluczyła go z gry na cały rok. Po zakończeniu kariery zawodniczej ukończył Szkołę Trenerów Federacji Belgijskiej przy Heysel i zajmował się pracą szkoleniową grup młodzieżowych w Mechelen. Od 1990 roku prowadzi firmę "Lubański Sport-Management". Od 1994 roku posiada menadżerską licencję FIFA. Zna dobrze języki obce - rosyjski, czeski, holenderski, francuski, niemiecki, angielski i częściowo serbski. Zdobył 7. miejsce w ankiecie "France Football" na najlepszego piłkarza Europy 1972 roku. Laureat nagrody Fair Play UNESCO (1978). Zasłużony Mistrz Sportu odznaczony m. in. złotym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe i Krzyżem Kawalerskim OOP (1972). |
| + | |||
| + | * 18 sierpnia 2011 jako pierwszy został wyróżniony tytułem Honorowego Ambasadora Górnika Zabrze. | ||
[[Kategoria:Piłkarze|Lubański]] | [[Kategoria:Piłkarze|Lubański]] | ||
| − | |||
[[Kategoria:Reprezentanci Polski w barwach Górnika Zabrze|Lubański]] | [[Kategoria:Reprezentanci Polski w barwach Górnika Zabrze|Lubański]] | ||
| − | |||
[[Kategoria:Królowie strzelców w barwach Górnika Zabrze|Lubański]] | [[Kategoria:Królowie strzelców w barwach Górnika Zabrze|Lubański]] | ||
[[Kategoria:Urodzeni 28 lutego|Lubański]] | [[Kategoria:Urodzeni 28 lutego|Lubański]] | ||
[[Kategoria:Urodzeni w 1947 roku|Lubański]] | [[Kategoria:Urodzeni w 1947 roku|Lubański]] | ||
Wersja z 19:15, 18 sie 2011
Data ur.: 28 lutego 1947 roku
Miejsce ur.: Gliwice Sośnica
Narodowość: Polska
Pozycja: napastnik
Klub macierzysty: Sośnica Gliwice
Okres grania w Górniku: lata 1963 - 1972 (13 sezonów, 234 spotkania - 155 goli)
Najważniejsze osiągnięcia: Złoty medal na IO w Monachium w 1972 roku, z Górnikiem Zabrze siedmiokrotne Mistrzostwo Polski (1963, 1964, 1965, 1966, 1967, 1971, 1972), sześciokrotny zdobywca Pucharu Polski (1965, 1968, 1969, 1970, 1971), czterokrotny Król Strzelców Ligi Polskiej - 1966 (23 bramki), 1967 (18), 1968 (24), 1969 (22), Piłkarz Roku w latach 1967 i 1970, zdobywca Złotych Butów w 1972 roku, zdobywca tytułu Dżentelmen Sportu w 1972 i 1977 roku, udział w ćwierćfinałach Pucharu Mistrzów (1968 rok) i finale Pucharu Zdobywców Pucharów (1970).
Ciekawostki: Absolwent Technikum Chemicznego w Gliwicach o profilu ceramik. Oprócz Górnika Zabrze zawodnik takich klubów jak: GKS Gliwice (1958-1962), belgijskiego KSC Lokeren (1975-1982), francuskich klubów US Valenciennes (1982-1984) i Stade Quimper (1984) oraz ponownie belgijskiego klubu Racing Club Mechelen (1985). W Reprezentacji Polski zadebiutował w wieku 16 lat w meczu z Norwegią w Szczecinie (4 września 1963 roku). 17 razy wystąpił w roli kapitana Biało-czerwonych. Po wyjeździe z Polski w 1975 roku grał w belgijskim klubie Lokeren przez 7 lat i innych belgijskich klubach. Po mimo błyskotliwej kariery i wielkiego talentu kontuzje nie omijały tego zawodnika, a najgorsza z nich "nabyta" w Chorzowie w 1973 roku podczas wygranego meczu z Anglią (podczas którego Włodek strzelił gola) wykluczyła go z gry na cały rok. Po zakończeniu kariery zawodniczej ukończył Szkołę Trenerów Federacji Belgijskiej przy Heysel i zajmował się pracą szkoleniową grup młodzieżowych w Mechelen. Od 1990 roku prowadzi firmę "Lubański Sport-Management". Od 1994 roku posiada menadżerską licencję FIFA. Zna dobrze języki obce - rosyjski, czeski, holenderski, francuski, niemiecki, angielski i częściowo serbski. Zdobył 7. miejsce w ankiecie "France Football" na najlepszego piłkarza Europy 1972 roku. Laureat nagrody Fair Play UNESCO (1978). Zasłużony Mistrz Sportu odznaczony m. in. złotym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe i Krzyżem Kawalerskim OOP (1972).
- 18 sierpnia 2011 jako pierwszy został wyróżniony tytułem Honorowego Ambasadora Górnika Zabrze.
