Eryk Wyra

Eryk Józef Wyra (20.05.1913 – 7.02.2005) - prezes Górnika w latach 1967 - 1973.

Eryk Wyra urodził się 20 maja 1913r. w Szopienicach (dzisiaj dzielnica Katowic). Posiadał tytuł inżyniera - górnika zdobyty przed wojną na krakowskiej Akademii Górniczo-Hutniczej, po wojnie obronił dodatkowo magisterium na Politechnice Śląskiej. W młodości uprawiał pływanie w jednym z najsilniejszych klubów w kraju TP Giszowiec. Uprawiał także lekkoatletykę. Należał do PZPR, był kierownikiem wydziału węglowego Komitetu Wojewódzkiego w Katowicach, sekretarzem ekonomicznym Komitetu Wojewódzkiego w Opolu, a od 1957 pracował jako dyrektor departamentu kadr w Ministerstwie Górnictwa i Energetyki.

Prezesurę w Górniku objął 2 listopada 1967 po Ludwiku Jaworskim. Za jego rządów nastąpił szybki rozwój klubu, wybudowany został budynek klubowy, szatnie, sanitariaty a płyta boiska zyskała sztuczne oświetlenie o mocy 1600 luxów. Jego ambicją było stworzenie Górnika wygrywającego w europejskich pucharach. Był bardzo oddany Górnikowi. Za jego kadencji Górnik odniósł największy sukces w swojej historii jakim był awans do finału Pucharu Zdobywców Pucharów w 1970. Odszedł ze stanowiska 3 marca 1973 po konflikcie z Włodzimierzem Lubańskim. Zastąpił go jego poprzednik Ludwik Jaworski.

Zmarł 7 lutego 2005 w Katowicach.