17.05.1980 - Górnik Zabrze - Zawisza Bydgoszcz 2:1

17 maja 1980 1. liga 1979/80, 26. kolejka	Górnik Zabrze	2:1 (2:0)	Zawisza Bydgoszcz	Zabrze, stadion Górnika Sędzia: Jerzy Hołub (Warszawa) Widzów: ok. 10 000
	Wieczorek 12 g Wieczorek 37	1:0 2:0 2:1	Sierant
Cimander Rolnik Gorgoń Wieczorek Dolny Szymura Curyło Hutka Socha Pałasz arcinkowski (46 Szwezig)		SKŁADY	Brończyk Czerniawski Kwaśniewski Nielipowicz Ostrowski Banaszak ( 64 Bianga) Kensy (76 Burchacki) Kwapisz Siernat Milczarski Nowicki
Trener: Władysław Żmuda			Trener: Kazimierz Gurtatowski

Relacja

Sport

Bydgoszczanie o krok od remisu

Zabrze. Gdy piłkarze Zawiszy wybiegli na boisko, robili wrażenie roztrzęsionych, wystraszonych, tak jakby za chwilę na murawie miał się pojawić rywal z Oślizłą, Szołtysikiem, Wilczkiem i Lubańskim na czele. Dawna sława zabrzan wyraźnie podziałała na bydgoską młodzież i było to szczególnie widoczne zwłaszcza w pierwszej połowie sobotniego pojedynku. Goście nie byli zdolni do przeprowadzenia jakiejkolwiek akcji ofensywnej, z góry oddali górnikom środek pola. Nic dziwnego, że gospodarze z miejsca uzyskali przewagę udokumentowaną dwoma golami. Odniosło się wrażenie, że Górnik to... profesor, a Zawisza mało pojętny uczeń. Po przerwie zabrzanie mocno spuścili z tonu, a zdeterminowani bydgoszczanie przeszli do zdecydowanego ataku. A wtedy niewiele brakowało aby wojskowi wywieźli z Zabrza co najmniej jeden punkt.

Jak to wytłumaczyć? – trener K. Gurtatowski nie ukrywał, że w przerwie oznajmił drużynie, iż to co zademonstrowali w pierwszych trzech kwadransach kwalifikuje ją w całości do wymiany. Oczywiście można wymienić tylko dwóch zawodników, co zresztą trener uczynił w trakcie drugiej odsłony. Ale reprymenda poskutkowała, choć nie przyniosła wymarzonego... remisu, a okazja do zdobycia wyrównującej bramki – jaką miał w 68 min. kapitan Zawiszy Kensy – była wprost wymarzona! Otóż Gorgoń, grający w pierwszej połowie poprawnie, w 68 min. po prostu bez walki... oddał piłkę Kensemu. Bydgoszczanin jednak stracił głowę w sytuacji sam na sam z Cimandrem i bramkarz Górnika odebrał mu piłkę. Dziesięć minut wcześniej Pałasz przyszedł w sukurs obrońcom Górnika po to tylko, aby stracić piłkę na linii „16”. Gorgoń stracił równowagę i zupełnie nie pilnowany Sierant posłał piłkę w sam róg bramki Górnika. Było już tylko 2:1 dla gospodarzy i teraz Zawisza zamknął górników w iście hokejowym zamku. Jedynie dobrej postawie swego bramkarza zawdzięczają gospodarze, iż nie utracili dalszych bramek.

W pierwszej połowie Górnik grał efektownie, składnie, szybko i rychło objął zasłużone prowadzenie 1:0. Po rogu Wieczorek celną „główką” pokonał Brończyka. W kilka minut później cała defensywa Zawiszy została wymanewrowana, przy piłce znalazł się Curyło, który strzelił kilka metrów obok pustej bramki!W 36 min. Wieczorek z Curyłą bardzo swobodnie wymieniali między sobą piłkę – nikt im w tym nie przeszkadzał – w końcu Wieczorek plasowanym strzałem podwyższył na 2:0. W 40 min. niezwykle pracowity Hutka (stracił siły po przerwie) ostro strzelił, lecz Brończyk zdołał wybić piłkę na róg. A na kilkanaście sekund przed przerwą, wychodząc z głębokiej defensywy zabrzanie stanęli – ściślej Pałasz – przed znakomitą szansą podwyższenia wyniku. Reprezentant kraju stracił jednak piłkę na rzecz Nielipowicza.

Warszawski arbiter Jerzy Hołub prowadził w Zabrzu swój tysięczny mecz. Chyba na karb owego jubileuszu można złożyć jaskrawe błędy: w pierwszej połowie boczny „puścił” kilkumetrowego spalonego górników, więc J. Hołub naprawiając błąd odgwizdał ofsajd. Ku niezmiernemu jednak zdumieniu widowni i zawodników, arbiter wznowił grę... rzutem sędziowskim! A na minutę przed końcem pojedynku po ataku Hutki lawą stroną Kwaśniewski wyrzucił piłkę na róg... ręką. Był korner, a nie karny!

P.M., Sport nr 97 maja 1980r.