Sezon 1971/72

Z WikiGórnik
Skocz do: nawigacja, szukaj

W sezonie 1971/72 drużyna Górnika Zabrze prowadzona przez Antoniego Brzeżańczyka (16 spotkań) i Jana Kowalskiego (10 spotkań) zdobyła dziesiąty tytuł mistrza Polski uzyskując 37 punktów (bilans bramkowy: 45-23, bilans spotkań: 14 zwycięstw, 9 remisów i 3 porażki).

Runda jesienna

-Bomba w górę! Baczność kibice - rusza liga! Tych kilka słów znaczy dla wytrawnych miłośników futbolu więcej niż wszelkie elaboraty. Bo oto dzieje się rzecz szczególna - nieodwołalnie kończy się piłkarska kanikuła, dotkliwy w skutkach okres wakacyjnej przerwy i pustki na stadionach. Jak boleśnie odczuwa tego rodzaju "ogórki" prawdziwy kibic zrozumieć może tylko ten, kto sam tkwi po dziurki od nosa, całą duszą i sercem w futbolowych arkanach i zawiłościach. Zdobyć w jednym sezonie puchar i prymat w lidze udaje się tyko klasowym zespołom. Do takich trzeba zaliczyć górników z Zabrza, którzy dwukrotnie już sięgnęli po "podwójną koronę". Do kolejnego sezonu zabrzanie przystąpią pod wodzą nowego sternika. Po serii węgierskich szkoleniowców Górnik postanowił zaufać trenerowi rodzimemu. Antoni Brzeżańczyk znany w środowisku piłkarskim z twardej ręki zabrał się ostro do pracy i zapowiedział, że szczyt formy drużyny, która zdaje się osiągać zenit swoich możliwości powinien przypaść na sezon 1971/72, w którym Górnikowi stuknie ćwierć wieku. Jubileusz zobowiązuje. W planie zabrzan znalazły się więc daleko idące zobowiązania: obrona prymatu w kraju, awans w rozgrywkach PEMK. W jakim składzie grać będą górnicy? Na razie jedynie bez Lubańskiego, który pilnie trenuje i równocześnie prostuje pewne "fakty" jakie niektórzy chcieli mu przypisać. Wszystko wskazuje, że w defensywie wystąpi eks-polonista Anczok, a w drugiej linii trwać będzie ostra rywalizacja o miejsce w drużynie między Wilczkiem, Skowronkiem i Deją.

Runda wiosenna