01.09.1991 - Górnik Zabrze - GKS Katowice 2:2
| 1 września 1991 (niedziela), godzina 17:30 1. liga 1991/92, 7. kolejka |
Górnik Zabrze | 2:2 (0:1) | GKS Katowice | Zabrze, stadion Górnika Sędzia: Ryszard Wójcik (Opole) Widzów: 8 839 |
|
| |||
Koseła 70 g Jegor 85 |
0:1 0:2 1:2 2:2 |
Walczak 7 Maciejewski 65 | ||
|
P. Świerczewski, Szymiński | |||
| (1-4-4-2) Marek Bęben Jacek Grembocki Tomasz Wałdoch Mirosław Staniek Piotr Jegor Ryszard Staniek Dariusz Koseła Krzysztof Zagórski Mirosław Szlezak (59 Waldemar Kamiński) Andrzej Orzeszek Henryk Bałuszyński |
SKŁADY | (1-3-4-3) Janusz Jojko Marek Szymiński Roman Szewczyk Krzysztof Maciejewski Zdzisław Strojek Piotr Świerczewski (46 Arkadiusz Wołowicz) Dariusz Grzesik Andrzej Lesiak Dariusz Wolny (75 Robert Razakowski) Krzysztof Walczak Dariusz Rzeźniczek | ||
| Trener: Jan Kowalski | Trener: Alojzy Łysko | |||
Relacja
Sport
Piłkarskie prawdy
Prawdziwy, godny derbów dramat rozegrał się na stadionie w Zabrzu. Szybki, niesłychanie, zwłaszcza w II połowie, twardy mecz, wiele okazji i emocji - oto otoczka tego spotkania. Kierowało się ono swoją własną logiką. Zaraz na początku w pierwszej i czwartej minucie, doskonałe okazje strzeleckie zmarnowali Bałuszyński i R. Staniek, którzy nie umieli sobie poradzić w sytuacji sam na sam z Januszem Jojką. Kara za to była niemal natychmiastowa. Wolny odebrał piłkę Jegorowi, zagrał do Walczaka, a ten popisał się dynamicznym wejściem w pole karne i bardzo silnym strzałem w krótki róg. Zrobiło się 0-1, co od razu zaowocowało dostrzegalną zmianą postawy zawodników GKS. Cofnęli się pod własną bramkę i długo, skutecznie zresztą rozbijali ataki gospodarzy. Wyprzedzali ich w wielu sytuacjach i jak gdyby świadomi swojego gapiostwa w pierwszych minutach bardzo uważali, by nie popełnić podobnych błędów, co zaraz na początku spotkania. I, rzecz jasna, czekali na okazje do kontry. Wręcz wzorcową wyprowadzili w 29 min., kiedy to Lesiak po długim rajdzie lewą stroną boiska zagrał idealnie w tempo Walczakowi, który znalazł się sam na sam z Bębnem, ale przestrzelił. Zabrzanie widząc, że nie będą w stanie przedrzeć się przez linie obronne gości próbowali strzałów z daleka, dość groźne były one zwłaszcza w wydaniu Bałuszyńskiego i Jegora, ale za każdym razem Jojko był czujny.
Niewiele zmian w grze przyniosła druga połowa, choć kontratakujący katowiczanie byli groźniejsi i w ogóle bardziej przekonywujący. Strachu Bębnowi napędzili m. in. Walczak i Szewczyk. Ale bardzo ważny moment nadszedł w 65 min. Po rzucie rożnym, egzekwowanym przez Rzeźniczka, piłkę przejął na głowę Lesiak, zagrał do Maciejewskiego, a ten strzałem z kąta podwyższył prowadzenie GKS na 2-0. Miało być po meczu, ale ten dopiero się zaczął. Górnicy przebudzili się i ruszyli do zdecydowanego natarcia. Wkrótce przyszły efekty. Na 1-2 zmienił wynik Koseła, który przytomnie znalazł się w zamieszaniu podbramkowym, a na 5 minut przed końcem spotkania kapitalną, indywidualną akcją i jeszcze efektowniejszym strzałem z 25 metrów popisał się Piotr Jegor. Wyrównanie poprzedziło kilka innych groźnych momentów pod bramką Jojki m. in. dwukrotnie Orzeszek mógł pokonać bramkarza katowiczan, ale skończyło się na strachu.
Obserwujący to spotkanie trener HSV Hamburg Volker Schock był cokolwiek zdumiony takim obrotem sprawy i zapewne zastanawia się, który Górnik był „prawdziwy”. Czy ten z pierwszych kilkudziesięciu minut meczu, czy ten z końcówki, atakujący z pasją i nierzadko z dużą wyobraźnią. Natomiast w GKS mogą się zastanawiać, dlaczego po raz kolejny wymknęło się im w ostatnich minutach wyjazdowe zwycięstwo.
Andrzej Grygierczyk, Sport nr 165, 2 września 1991
