13.04.1966 - Śląsk Wrocław - Górnik Zabrze 0:4

13 kwietnia 1966 Puchar Polski 1965/66, 1/4 finału	Śląsk Wrocław	0:4 (0:4)	Górnik Zabrze	Sędzia: Marcinkowski (Łódź) Widzów: ok. 35 000
		0:1 0:2 0:3 0:4	Wilczek 4 Lubański 19 Musiałek 27 Słomiany 38 k
Musialik Brzoza Blaut Boba Lesław Ćmikiewicz Raczkowski (Poręba) Czarnecki Świerniak Duda Sznajder Kaczewski		SKŁADY	Jan Gomola (Hubert Kostka) Waldemar Słomiany Stanisław Oślizło Edward Olszówka Rainer Kuchta Stefan Florenski Zygfryd Szołtysik Erwin Wilczek Jerzy Musiałek Włodzimierz Lubański (32 Alfred Olek) Roman Lentner
			Trener: Władysław Giergiel

Dodatkowe informacje

• Śląsk został ukarany przez PZPN karą grzywny za wystawienie rezerwowego składu.

Relacje

Sport

Podwójne rozczarowanie stolicy Dolnego Śląska

Wrocław. Gospodarze mając na uwadze niedzielne spotkanie z Odrą, wystawili rezerwową drużynę, rezygnując z góry z nawiązania z mistrzem Polski równej walki. Z ligowego zespołu grali w Śląsku jedynie Blaut i Czarnecki, nie licząc Dudy, który nie zdobył jeszcze „etatu” w pierwszej jedenastce wrocławian, a po przerwie ujrzeliśmy ponadto Porębę. W tej sytuacji trudno było oczekiwać dobrego meczu. Zabrzanie przewyższali przeciwnika o dwie klasy i gdyby zależało im na wyniku, uzyskaliby zapewne zwycięstwo w znacznie wyższych rozmiarach.

Jedenastka mistrza Polski z miejsca osiągnęła przewagę i już w 4 min. zdobyła prowadzenie ze strzału Wilczka, który wykorzystał niezdecydowanie obrońców. Potem „atomowy” strzał Lubańskiego przeszedł tuż nad poprzeczką. W 22 minucie Lubański był sfaulowany na polu karnym jednak sędzia nie podyktował „jedenastki”. Zabrzanin na moment zszedł z boiska potem próbował jeszcze grać, ale kulał coraz bardziej i przy stanie 3:0 trener Giergiel wycofał go z drużyny, wprowadzając młodego Olka. Trzecią bramkę strzelił w 27 minucie Musiałek. Od tej chwili zabrzanie wyraźnie zwolnili tempo i myślami byli coraz bardziej na boisku... Legii. Śląsk otrzymał wreszcie szanse przeprowadzenia kilku ofensywnych akcji. Kaczewski oddał ostry zaskakujący strzał, lecz Gomola w efektowny sposób sparował piłkę na róg. W 38 minucie za problematyczny faul na Szołtysiku łódzki arbiter podyktował rzut karny, rehabilitując się za poprzednią pomyłkę. Niezawodnym egzekutorem był Słomiany. Górnicy prowadząc już 4:0 zaczęli lekceważyć przeciwnika. Niewiele brakowało, a wskutek zbytniej nonszalancji stracili by bramkę. Czarnecki odebrał piłkę Olszówce, idealnie „wystawił” Świerniaka, lecz ten z kilku metrów chybił. W 2 minuty później fatalnie spudłował dla odmiany Duda.

Po pauzie oglądaliśmy już pokazówkę zabrzan. Dwie kapitalne okazje zaprzepaścił w tym okresie Szołtysik. Część publiczności kompletnie rozczarowana wydarzeniami na boisku zaczęła opuszczać stadion na długo przed końcowym gwizdkiem sędziego.

O aktualnej formie Górnika na podstawie wczorajszego występu trudno coś konkretnego powiedzieć. Można jedynie stwierdzić, że w słabszej formie jest Szołtysik. Kontuzja Lubańskiego nie jest zbyt groźna. Z rezerwowych zawodników Śląska korzystne wrażenie wywołał swą postawą Sznajder, natomiast gorzej niż oczekiwaliśmy grał reprezentant Polski juniorów – Ćmikiewicz, którego usprawiedliwia częściowo wyleczona dopiero kilka dni temu kontuzja.

T. Doliński, Sport nr. 44 (2661) Czwartek, 14 kwietnia 1966 r.