14.06.1987 - Stal Mielec - Górnik Zabrze 1:2

14 czerwca 1987 (niedziela) 1. liga 1986/87, 29. kolejka	Stal Mielec	1:2 (1:1)	Górnik Zabrze	Mielec Sędzia: Kazimierz Orłowski (Lublin) Widzów: 2 500
	Tyburski 17 k	1:0 1:1 1:2	Majka 21 Iwan 79
(1-4-4-2) Piotr Wojdyga Piotr Porębny Edward Tyburski Jan Bedryj Adam Fedoruk Roman Gruszecki (63 Mariusz Barnak) Krzysztof Tochel Jan Urbanek Maciej Śliwowski Marek Filipczak Leszek Jędraszczyk		SKŁADY	(1-4-4-2) Józef Wandzik Jacek Grembocki Józef Dankowski Marek Piotrowicz (30 Werner Leśnik) Marek Kostrzewa Marek Majka Waldemar Matysik Ryszard Komornicki Jan Urban (70 Krzysztof Kołaczyk) Ryszard Cyroń Andrzej Iwan
			Trener: Antoni Piechniczek

Relacja

Sport

Zwycięstwo na luzie

Nie ulega wątpliwości, że dla walczącej o przedłużenie ligowego bytu mieleckiej Stali był to mecz ostatniej szansy. Chcąc zachować jakiekolwiek nadzieje na udział w barażach mielczanie nie mogli tego spotkania przegrać. Przyszło jednak zmierzyć się z mającym już zapewniony swój 13 tytuł mistrza Polski – Górnikiem Zabrze, który potraktował mecz na pełnym luzie, grał bardzo swobodnie, a mimo to różnica przynajmniej dwóch klas na jego korzyść była chwilami aż nadto widoczna.

Zaczęło się wszystko nawet obiecująco dla gospodarzy. W 17 min. za faul Piotrowicza na Jędraszczyku sędzia podyktował rzut karny i Tyburski nie zmarnował szansy. Radość miejscowych trwała zaledwie 4 minuty, bowiem po niemalże wzorowej akcji tercetu Iwan – Matysik – Majka, ten ostatni popisał się celnym strzałem.

Po zmianie stron obydwie drużyny miały szanse na zmianę wyniku. Drużynę Stali raz z opresji wybawił słupek (w 55 min. po silnym uderzeniu Majki) a raz poprzeczka (w 75 min. po uderzeniu Komornickiego). Stal też miała dwie wyborne szanse (Filipczak).

Na tle grających luźno i swobodnie zabrzan, drużyna Stali sprawiała wrażenie pogodzonej z losem. W jej poczynaniach zabrakło pasji walki i determinacji oraz wiary we własne możliwości.

Wojciech Gorczyca, Sport nr 115 z dnia 15.06.1987r