18.10.1964 - Zagłębie Sosnowiec - Górnik Zabrze 3:1

18 października 1964 1. liga 1964/65, 8. kolejka	Zagłębie Sosnowiec	3:1 (1:0)	Górnik Zabrze	Sosnowiec Sędzia: Edward Budaj (Warszawa) Widzów: 15 000
	Jarosik 31 Gałeczka 46 Gałeczka 63	1:0 2:0 2:1 3:1	Pol 56 k
Witold Szyguła Franciszek Skiba (19 Roman Strzałkowski) Roman Bazan Włodzimierz Śpiewak Alojzy Fulczyk Witold Majewski Zbigniew Myga Ryszard Krawiarz Józef Gałeczka Andrzej Jarosik Ginter Piecyk		SKŁADY	Hubert Kostka (5 Waldemar Słomiany) Waldemar Słomiany (18 Ernest Pol) Edward Olszówka Henryk Broja Jan Kowalski Stefan Florenski Erwin Wilczek Roman Lentner Zygfryd Szołtysik Włodzimierz Lubański Jerzy Musiałek
			Trener: Ferenc Farsang

Relacja

Sosnowiec. Wszystko przemawiało za sukcesem Zagłębia, wszystko sprzysięgło się przeciwko Zabrzanom. Górnicy wrócili po duisburskim maratonie mocno zmęczeni. Na domiar złego wybiegli na boisko bez dwóch filarów - Oślizły i Pola

Była piąta minuta i Broja w odległości dziewięciu metrów od własnej bramki otrzymał piłkę i nie widząc innej rady podał ją Kostce. Zrobił to jednak fatalnie. Podanie było za krótkie. Kostka nie miał innej rady jak wybiec i desperacko się rzucić pod nogi szarżującego Piecyka. W ferworze walki lewoskrzydłowy Zagłębia trafił bramkarza nogą w głowę. Kostka stracił przytomność i przez kilka minut za linia bramkową nie mógł dojść do siebie. Zachowywał się jak pięściarz po ciężkim nokaucie. W końcu został odprowadzony do szpitala. Wówczas wyszło na jaw ogromne niedbalstwo kierownictwa zespołu mistrza Polski. Zabrzanie przyjechali do Sosnowca bez zapasowego bramkarza. W takim stanie rzeczy do bramki wszedł obrońca Słomiany. Spisał się on całkiem dobrze zasługując na duże brawa.

Nerwowość udzieliła się niemal wszystkim zawodnikom. Punktem kulminacyjnym było wydarzenie z 36 minucie. Najpierw Fulczyk sfaulował Lentnera, który natychmiast starał mu się zrewanżować i w końcu doszło do bijatyki. Arbiter spotkania w końcu odesłał obu do szatni. Niedługo potem kontuzji uległ Olszówka i praktycznie Górnik w drugie połowie walczył w dziewiątkę przeciwko dziesiątce Zagłębia.

Pierwsza część tego pojedynku stała na bardzo miernym poziomie. Po zmianie pół nastąpiło pewne ożywienie w szeregach sosnowieckiej jedenastki. Przede wszystkim atak zaczął nieco sprawniej pracować. Dzięki czemu Zagłębie odniosło zasłużone zwycięstwo.

KW, Sport nr 134 z dnia 19.10.1964r