18.11.1978 - Górnik Zabrze - Siarka Tarnobrzeg 5:1

18 listopada 1978 (sobota) 2. liga 1978/79, 15. kolejka	Górnik Zabrze	5:1 (4:0)	Siarka Tarnobrzeg	Zabrze, stadion Górnika Sędzia: Aleksander Suchanek (Kraków) Widzów: ok. 7 000
	Wieczorek 15 g Lazurowicz 16 g Bindek 22 g Pałasz 42 Socha 77	1:0 2:0 3:0 4:0 5:0 5:1	Kosiorowski 78
Waldemar Cimander Bernard Jarzina Jerzy Gorgoń Henryk Wieczorek Zygmunt Bindek Krzysztof Szwezig Emil Szymura Ireneusz Lazurowicz Edward Socha Stanisław Gzil Andrzej Pałasz		SKŁADY	Ciba Krzyżek Dąbrowski Mróz Szarek Kosiorowski Kazalski Wiśniewski Sekulski Dereń Kuźma
Trener: Władysław Żmuda

Program meczowy.

Relacja

Sport

II-ligowcy na mecie jesieni. W najlepszej sytuacji – Górnik Zabrze

Wraz z zespołami ekstraklasy finiszowali także drugoligowcy. Premie półmetka przypadły Lechowi i Górnikowi Zabrze, ale tylko zabrzanie mają powody do pełnej satysfakcji. Nie tylko zwiększyli przewagę nad Ursusem do znaczących już 3 punktów, ale ponownie udowodnili swoją zdecydowaną wyższość nad partnerami z grupy II. Tym razem ich "ofiarą" padła tarnobrzeska Siarka, która musiała pogodzić się z utratą aż pięciu bramek. W sumie uzyskali ich zabrzanie 37 i pod tym względem nie mają sobie równych. W oczach topniał animusz i zapas sił w ostatnich tygodniach beniaminka Ursusa, który dodatkowo przytłoczony był doskonałymi rezultatami Górnika. W Dębicy było już z Ursusem bardzo źle (1-4), toteż przerwa powinna mu dobrze zrobić. Straciły ogromną szansę Tychy, Tydzień temu wygrał na boisku Ursusa, a sukces ten poprzedzony był długą serią "punktodajnych" występów, na pożegnanie jednak jesieni tyszanie dali się pokonać w Tychach Starowi, co zwiększyło ich straty.

Najbardziej pasjonującym fragmentem meczu był okres między 15 a 22 min. Piłkarze z Zabrza w ciągu siedmiu minut aż trzy razy wyprowadzali w pole defensywę gości, przeprowadzając niemal identyczne akcje. Najpierw piłka wędrowała ze środka boiska na prawe skrzydło, tuż przed linią końcową następowało ostre dośrodkowanie na pole karne, na które wbiegało jednocześnie kilku piłkarzy Górnika, a jeden z nich zaskakiwał bramkarza strzałem głową. Tylko sposób uderzenia piłki był za każdym razem nieco inny. Wieczorek umieścił piłkę w siatce po dynamicznym wyskoku i idealnym złożeniu ciała w powietrzu, Lazurowicz tylko musnął piłkę zmieniając jej kierunek, a Bindek popisał się "szczupakiem".

Dwóch zawodników – Szymura i Szwezig – rywalizowało w tym spotkaniu o miano najlepszego na boisku. W końcówce nieco lepszy był Szwezig. Siarka zaznaczyła swoją obecność na boisku jedynie przytomnym strzeleniem honorowego gola.

Adam Barteczko, Sport nr 225 z dnia 20.11.1978r