22.04.1987 - Górnik Zabrze - Górnik Wałbrzych 1:1

22 kwietnia 1987 (środa) 1. liga 1986/87, 23. kolejka	Górnik Zabrze	1:1 (0:0)	Górnik Wałbrzych	Zabrze, stadion Górnika Sędzia: Jerzy Wrona (Lublin) Widzów: 15 000
	Urban 52	1:0 1:1	Kosowski 85
Józef Wandzik Jacek Grembocki Józef Dankowski Marek Piotrowicz Marek Kostrzewa Marek Majka (46 Ryszard Cyroń) Andrzej Pałasz Waldemar Matysik Ryszard Komornicki Jan Urban Andrzej Iwan		SKŁADY	Krzysztof Widecki Andrzej Wójcik Tadeusz Dolny Sławomir Majewski Ryszard Spaczyński Zbigniew Małachowski (76 Mariusz Sobczyk) Zbigniew Ośko Robert Warzycha Zenon Przybysz Waldemar Milewski (89 Krzysztof Truszczyński) Leszek Kosowski
Trener: Antoni Piechniczek			Trener: Stanisław Świerk

Dodatkowe informacje

Bilet meczowy.

• W 54. minucie Andrzej Pałasz nie wykorzystał rzutu karnego (przestrzelił).
• Według innego źródła widzów ponad 12 000.

Relacja

Sport

Pod narkozą

Po raz ósmy za trzy – taka była prognoza i takie też życzenie zwolenników mistrza. Trudno się było dziwić, skoro partner z Wałbrzycha był ostatnio dość surowo egzaminowany przez profesorów zaledwie zwyczajnych. Ostatnio omal nie został sam na sam z minusem po meczu z Zagłębiem. Nikt jednak nie przypuszczał, że piłkarze przed świętami myśleli o biesiadach, zaś po zerwaniu czerwonych kartek z kalendarza, wciąż bardziej im odpowiada relaks i odpoczynek. Ot, taki oszczędnościowy żywot i taki też mecz. Lider ani myślał się wysilać, to fakt, ale kiedy Małachowski przestraszył go (17 min) mocnym uderzeniem w poprzeczkę, zabrał się serio do dzieła. I oto w 39 min. oglądaliśmy sytuację dość rzadką na naszych ligowych arenach. Pałasz wymanewrował obrońców, dojrzał samotnego Majkę, który stał dosłownie pół metra przed siatką (Wideckiego już nie było na posterunku) i posłał dokładną piłkę. Majka... dokładnie spatałaszył.

Piechniczek musiał użyć mocnych określeń w przerwie, skoro lider szybko zdobył prowadzenie po strzale Urbana, o którym można powiedzieć krótko: strzał palce lizać. W dwie minuty później mieliśmy rzut karny po faulu Małachowskiego na Iwanie. Był to iluzoryczny karny i tak też należało skomentować jego egzekucję, której podjął się kapitan zabrzan, Pałasz. Niby ostentacyjnie posłał piłkę obok celu. Pomyśleliśmy, że na znak protestu...

W 70 min. potężnym uderzeniem Spaczyński posłał piłkę w spojenie słupka z poprzeczką. Wandzik ciut podniósł piłkę i dlatego nie trafiła ona bezpośrednio do siatki. Jeszcze Iwan, Cyroń i Komornicki mogli zdobyć gole, ale bramka padła dla gości po paradzie-curiosum Wandzika i formalności Kosowskiego. W końcówce nie było już szans na zmianę wyniku. Górnik, ten z Zabrza, wprawdzie jeszcze atakował, ale były to również oszczędnościowe ataki. Trudno powiedzieć w jakim stopniu oszczędzano siły, w jakim zaś resortowego partnera.

Stanisław Penar, Sport nr 79 z dnia 23.04.1987r