31.03.1982 - Górnik Zabrze - Legia Warszawa 1:1

31 marca 1982 1. liga 1981/82, 21. kolejka	Górnik Zabrze	1:1 (1:0)	Legia Warszawa	Zabrze, stadion Górnika Sędzia: Lech Paprocki (Poznań) Widzów: 25 000
	Dolny 36 w	1:0 1:1	Buncol 62
			Majewski, Baran, Kusto
Aleksander Famuła Henryk Zimkowski Werner Leśnik Tadeusz Dolny Marian Zalastowicz Krzysztof Szwezig (85. Adam Ossowski) Waldemar Matysik Erwin Koźlik Leszek Brzeziński Paweł Janduda (55. Hubert Fait) Eugeniusz Tomala		SKŁADY	Kazimierki Topolski Janas Załężny Milewski Baran Miłoszewicz Majewski Kusto Adamczyk (22. Buncol) Sikorski (61. Kakietek)
Trener: Zdzisław Podedworny			Trener: Kazimierz Górski

Relacja

Sport

Piłkarski pat…

ZABRZE. „Czekamy na bis”- napisaliśmy w piątkowym numerze „Sportu”. Myśleliśmy rzecz jasna o poziomie spotkania w Zabrzu, a nie o ewentualnym kolejnym zwycięstwie Legii. Mimo to niektórzy kibice Górnika mieli nam za złe, że faworyzujemy legionistów. Czy była to powtórka meczu Legia- Widzew? Odpowiedz zawiera się w ilości „gwiazdek” , którymi oceniamy jakość widowiska. W niedziele było ich cztery; wczoraj dwie. Ale gdyby zapytać przeciętnego obserwatora tego pojedynku czy spotkał go zawód, to z pewnością odpowiedzi twierdzących byłoby niewiele. Był to po prostu… przyzwoity mecz, co nie znaczy, że rewelacyjny.

Warto chyba zapoznać się z opinią na ten temat trenera Zdzisława Podedwornego:

- „ Jestem niemal w stu procentach zadowolony z postawy wszystkich piłkarzy Górnika. Graliśmy przecież w mocno osłabionym składzie, a jednak stawiliśmy czoła Legii, która w poprzednich występach robiła z przeciwnikami co chciała. Nawet Tomala, którego gra nie była być może szczególnie efektowna, zasłużył na słowa pochwały- mimo iż nie było go widać w konstruowaniu akcji, to jednak odwalił kawał dobrej roboty w grze destrukcyjnej. Absorbował dwóch, trzech rywali !

Właściwie można powiedzieć, że gra przebiegała pod znakiem.. stałych fragmentów gry. Zaczęło się w 35 minucie, kiedy to Buncol sfaulował jednego z obrońców Górnika w pobliżu linii oznaczającej obręb pola karnego. Sędzia odgwizdał faul. Piłkę ustawił sobie oczywiście Dolny. Wziął rozbieg. Strzelił i ku radości sympatyków Górnika, Kazimierski musiał wyciągnąć piłkę z siatki. Niemal identyczna sytuacja zdarzyła się w drugiej połowie. Tym razem Topolski sfaulował Koźlika i arbiter zmuszony był podjąć tę samą decyzję- wolny. Przy aplauzie widowni ponownie zabrał się do egzekwowania wolnego obrońca Górnika. Po chwili jednak- zaskoczenie. Zamiast strzału nastąpiło podanie do Zalastowicza, który jednak minimalnie chybił !

Charakteryzując przebieg gry nie sposób nie posłużyć się starym piłkarskim porzekadłem o tym, że mecz „miał dwa oblicza”. Tym razem ten podział nie odnosi się do pierwszej i drugiej połowy. Momentem przełomowym bowiem była 62 minuta. Do tej chwili gospodarze byli chyba przekonani, że uda im się zdobyć na Legii aż dwa punkty. Nie wynikało to jednak z faktu, że piłkarze trenera Podedwornego prowadzili 1-0, ale raczej z tego iż udało im się narzucić legionistom swoje warunki rozgrywania tego spotkania. Tymczasem właśnie w 62 minucie Majewski, Kusto i Buncol przeprowadzili klasyczną akcję „ w trójkącie”, po której eks-chorzowianin z bliska pokonał Famułę. Goście wyrównali więc rachunki i przy okazji zdobyli pewną przewagę psychiczną. Stało się więc jasne, że w tym pojedynku nie będzie zwycięscy. Po prostu- piłkarski pat.

ADAM BARTECZKO, Sport nr 29 z dnia 1 kwietnia 1982