Sezon 1971/72

Z WikiGórnik
Wersja z dnia 10:25, 24 kwi 2011 autorstwa 23 (dyskusja | edycje) (Zobacz też)
Skocz do: nawigacja, szukaj

W sezonie 1971/72 drużyna Górnika Zabrze prowadzona przez Antoniego Brzeżańczyka (16 spotkań) i Jana Kowalskiego (10 spotkań) zdobyła dziesiąty tytuł mistrza Polski uzyskując 37 punktów (bilans bramkowy: 45-23, bilans spotkań: 14 zwycięstw, 9 remisów i 3 porażki).

Runda jesienna

- Bomba w górę! Baczność kibice - rusza liga! Tych kilka słów znaczyło dla wytrawnych miłośników futbolu więcej, niż wszelkie elaboraty. Bo oto działa się rzecz szczególna - nieodwołalnie zakończyła się piłkarska kanikuła, dotkliwy w skutkach okres wakacyjnej przerwy i pustki na stadionach. Jak boleśnie odczuwał tego rodzaju "ogórki" prawdziwy kibic, zrozumieć może tylko ten, kto sam tkwi po dziurki w nosie, całą duszą i sercem w futbolowych arkanach i zawiłościach.

Zdobyć w jednym sezonie puchar i prymat w lidze udaje się tyko klasowym zespołom. Do takich trzeba zaliczyć górników z Zabrza, którzy dwukrotnie już sięgnęli po "podwójną koronę". Do kolejnego sezonu zabrzanie przystąpili pod wodzą nowego sternika. Po serii węgierskich szkoleniowców, Górnik postanowił zaufać trenerowi rodzimemu. Antoni Brzeżańczyk, znany w środowisku piłkarskim z twardej ręki zabrał się ostro do pracy i zapowiedział, że szczyt formy drużyny, która zdaje się osiągać zenit swoich możliwości powinien przypaść na sezon 1971/72, w którym Górnikowi stuknie ćwierć wieku. Jubileusz zobowiązywał. W planie zabrzan znalazły się więc daleko idące zobowiązania: obrona prymatu w kraju i awans w rozgrywkach PEMK.

W jakim składzie grać mieli górnicy? Na razie jedynie bez Lubańskiego, który pilnie trenuje i równocześnie prostuje pewne "fakty", jakie niektórzy chcieli mu przypisać. Wszystko wskazywało, że w defensywie wystąpią eks-polonista Anczok, a w drugiej linii trwać będzie ostra rywalizacja o miejsce w drużynie między Wilczkiem, Skowronkiem i Deją.

Runda wiosenna

Zobacz też